Het is tijd voor een wild menu: hertenbiefstuk, puree en spruitjes. Normaal maken bereiden we onze spruitjes met banaan. Omdat we van al die vijgen af moeten werd banaan vandaag vervangen door vijgen. Over de biefstukjes ging een sausje van ingekookte sinaasappelsap, wijn en port.
Dat Duitsland volgende week verder op slot gaat was een goede smoes om wat boodschappen te doen bij onze Oosterburen. We gingen deze keer niet bij Roermond de grens over maar nog wat dichter bij huis. Op slechts één kilometer van Venlo hebben we de Aldi van de voorraad Spätburgunder afgeholpen. Verder hebben we wat Kasseler Lachsbraten gekocht en broodbeleg.
De blaadjes beginnen te vallen en de vijgen zijn rijp. We hebben nog vijgenjam van vorig jaar (of het jaar daarvoor) en daarom moest wat anders verzinnen om de vijgen te gebruiken. In de diepvries zat nog een hele kip en die vormde de basis voor een verrukkelijke stoofpot. De kip werd gevuld met limoen, knoflook, hete peper en tuinkruiden en aangebraden in de Dutch Oven. Vervolgens werden uien, paprika, wortel en aardappelen toegevoegd, samen met een liter kippenbouillon. De pot ging dicht en zowel onder als bovenop de pan werden gloeiende houtskoolbriketjes geplaatst. Het laatste halfuur werden de door midden gesneden vijgen meegesudderd. Het was heerlijk!
Vandaag is de laatste dag van de Virtuele IARU Region 1 General Conference. Als secretaris heb ik het druk en eigenlijk geen tijd om stukjes te schrijven. We hebben meer dan 200 deelnemers die via GoToMeeting meedoen. Het stemmen gebeurt met een andere applicatie, NemoVote. Het gaat allemaal best wel goed, maar ik mis de sociale interactie die we normaal hebben bij onze conferenties. Hiermee bedoel ik natuurlijk gesprekken aan de bar.
Ben en enkele van zijn vrienden waren eigenlijk van plan om naar het Oktoberfest in München te gaan. Helaas ging dat niet door. Om tòch het Beierse gevoel te krijgen werd onze tuin versierd met blauw-witte vlaggetjes. In de garage kwam een tap en er werd gebarbecued. Op de foto zien we Ben bezig met het voorafje: door de mannen zelf gevangen forellen.
Margreet en ik konden mooi een hapje mee eten.
Vandaag bruiste Europa van de SOTA activiteit. Op initiatief van de Oostenrijkse SOTA -enthousiastelingen was er een activiteitsdag afgesproken. Een ongekend aantal stations deed mee. Vanaf onze camping was het slechts een half uurtje rijden naar de parkeerplaats van het voormalige NATO hoofdkwartier ten Zuiden van Maastricht. Kort na tienen kwamen we aan bij d’n Observant en was ook een Nederlandse summit te horen (PA/PA-003). Van de 43 verbindingen waren er maar liefst 22 met andere toppen, tot aan het Oeral gebergte toe. Na een uur of twee hadden we er genoeg van en zijn we door het prachtige landschap weer richting parkeerplaats gewandeld.
Dit weekend zijn we met de camper op stap. Bij Roermond zijn we even Duitsland ingereden om wat Spätburgunder (Duitse Pinot Noir) te scoren en vervolgens gingen we verder naar camping het Zinkviooltje aan de Geul. Ben had ons deze camping, die vlakbij de Belgische grens ligt, aanbevolen. Nadat we ons hadden geïnstalleerd zijn we een stukje gaan wandelen en hebben uitgebreid het oudste stukje Nederland van 330 miljoen jaar oud kunnen bewonderen. Het weer is schitterend en we hebben ons wat biertjes op een terrasje goed laten smaken. De avond was kil en we zijn vroeg onder ons warme dekbed gekropen.
We blijken een tweede wespennest te hebben. Daarom is de wespenman vorige week weer bij ons geweest. De “ruiming” van dit tweede nest dat ergens in de nok van het oude deel van ons huis zit bleek niet helemaal gelukt. Vanmorgen in alle vroegte stond de wespenman weer voor de deur. Hij mopperde wat over het water op het dak van onze overloop. Ik heb hem mijn skibroek geleend, zodat zijn knieën droog bleven. Hij heeft overmatig met gif gesproeid en we hopen dat het deze keer succesvol is.
Margreet was afgelopen zaterdag heel trots dat haar C70 de magische 200.000 mijl op de teller had staan. Helaas kreeg zij eergisteren een tik van achteren toen ze in Nijmegen stopte voor een verkeerslicht. De auto achter haar stopte niet. De 1500 Euro schade zal op de verzekering van de tegenpartij worden verhaald.
Boodschappen doen bij Birlik, de Turkse supermarkt in Veenendaal is niet Margreet’s favoriete bezigheid. Ze kon toch worden overgehaald met de belofte er een uitgebreide fietstocht van te maken. Nadat we met de pont de Nederrijn waren overgestoken ging het door de bossen van de Amerongse berg naar Veenendaal. Na het bezoek aan de supermarkt reden we via het Valleikanaal op de grens van Gelderland en Utrecht via Achterberg en Rhenen terug naar Ingen. Het Valleikanaal tussen Rhenen en Veenendaal staat ook bekend als Grift en dateert uit de middeleeuwen. Onze navigatie was met behulp van de ANWB fietsknooppuntenplanner, een simpel maar effectief hulpmiddel. Terug in Ingen stond er 33 kilometer op de teller. We waren ruim op tijd om naar de Formule 1 race te kijken.
 | pb2t op nog meer wespen |
 | Albert op nog meer wespen |
 | Monique op 200.000 mijl |
| Albert op weer thuis |
| Albert op panne |
