Vandaag waren we aanwezig bij Ben zijn diploma-uitreiking in Velp. Deze heugelijke gebeurtenis werd op gepaste wijze gevierd met een koloniale maaltijd.
De reisbeperkingen vervallen in een rap tempo. Zo is het na terugkeer vanuit Frankrijk niet meer nodig om in quarantaine te gaan. Na tien maanden thuis was dat reden genoeg voor een lang weekend naar de Elzas. Op vrijdag zijn we via Duitsland gereden. Het enige dat we aan de grens merkten was dat er een SMS je binnen kwam. Die mag je tijdens het rijden niet openen en we weten nu nog steeds niet wat er in staat. Voor Frankrijk hadden we een gezondheidsverklaring ingevuld. Daar heeft niemand naar gevraagd.
Ons hele gezin is trouwens in het buitenland: Chris geniet van zijn laatste week op Curaçao en Ben is aan het werk op een veerboot die tussen Valencia en Palma de Mallorca heen en weer vaart.
Op vrijdag, na een dikke vijf uur rijden kwamen we aan op onze camping in Wasselonne, iets West van Straatsburg. De dagtemperatuur is uitstekend en de nachten zijn flink koud. Onder ons winterdekbed houden we het goed warm.
Zaterdag was een SOTA dag. Onze eerste top was de Brotschberg (FL/VO-050). Die lag in het zonnetje met een heel leger aan roze vingerhoedskruiden. Daarna was er een klein intermezzo, het Château du Haut-Barr, dat voor een deel dateert uit de 12e eeuw. Een deel van het kasteel is te zien op de foto hierboven. Na de enge trappen wordt je beloond met een mooi uitzicht.
Weer even terug naar Ben. Die zagen we op onze smartphone voorbij komen. Zijn klus op Mallorca was sneller klaar dan verwacht.
De Geissfels (FL/VO-115) is onze tweede summit die we bereiken na een korte wandeling met veel druïde-rotsen. De stenen op de grond glinsteren in de zon. Ik heb er wat meegenomen als aanvulling voor mijn stenen verzameling De derde en laatste summit was het Château d’ Ochsenstein. Toen we daar in 2017 waren was er een stortbui. Deze keer is het mooi zonnig op de top en ik volg paragliders die door de lucht zweven. Ik heb zelfs een krekel gehoord. Op de camping is het gezellig en de grote barbecue wordt aangestoken zodat je er veel vlees kunt roosteren. Un verre de vin mag niet ontbreken.
Op zondag worden we na heerlijk te hebben geslapen al vroeg gewekt door kerkklokken. We gaan vroeg op pad en rijden door veel leuke Elzasser dorpjes en wijngaarden naar de Weissenberg (FL/VO-151) welke zo te horen naast een schietterrein ligt. Vandaag kan ik wel merken dat ik lang niet gewandeld heb, de wandeling is best pittig en ik heb boven een energiereep nodig. Het is fijn om weer in de bergen te zijn, de conditie komt vanzelf wel weer. Daarna doen we nog een top, de Rocher de Grendelbruch (FL/VO-116). Ook hier zijn mooie druïdestenen en veel varens. Het is er mysterieus en heel stil en er is geen zuchtje wind. Altijd weer een cadeautje boven op de top na de inspanning.
Terug op de camping zijn we precies op tijd om de Formule 1 Race in Oostenrijk te volgen. Max Verstappen won de race met glans. Daarna begon het te regenen en konden we onze nieuwe luifel testen. De bat-wing is goedgekeurd. ’s Avonds aten we merguez worstjes van onze behaaglijk brandende barbecue: een gezellige afsluiting van dit korte tripje naar de Elzas.
Op maandag pakten we in en reden via Luxemburg en België weer naar Ingen.
Beide zoons zijn op vaderdag afwezig, maar het belangrijkste waren ze niet vergeten: een fles drank voor hun vader. Een bijzondere en sterke Ierse whiskey van een distilleerderij in Zuidwest Ierland, die we in 2012 tijdens onze whiskeytour niet hadden bezocht. De verklaring daarvoor is simpel. In 2012 bestond deze distilleerderij nog niet.
Rien van de Berg, onze loodgieter had er tijdens de installatie van onze verwarmingsketel overigens al uitgebreid over verteld. Ja, ook van stookketels heeft ie verstand.
Op onze 41e huwelijksdag zijn de traditionele wederzijdse cadeautjes uitgewisseld. De met zorg uitgekozen chrysanten zijn door Margreet netjes op een plaatsje achterin de vaas gerangschikt. Vanmiddag is er een feestmaal van asperges met een procureurtje van de barbecue.
Er zit een nest nijlganzen in de buurt. We denken in de boogaard achter ons huis. Een van de jongen gaat steeds op onderzoek uit en wordt dan door pa of ma tot de orde geroepen. Zouden ze ook gebruik maken van ons zwembad?
Het water is 18 graden en warm genoeg voor de eerste duik van het jaar.
Op 31 maart schreef ik dat het zwembad schoon was en dat we op de volgende hittegolf zouden wachten om het vol te laten lopen. Twee maanden later is het dan zo ver. Gisteren heb ik het laatste beetje troep uit het zwembad gepompt en wat kikkers en een salamander op het droge gezet. Daarna was het pompen maar. Ik dacht even dat we veel later waren dan in 2020, maar dat valt reuze mee. Na zo’n tien uur pompen was het zwembad vol. De temperatuur van het water is net geen twaalf graden en daarom wachten we nog even met zwemmen.
Margreet heeft voor moederdag een waslijn-paal, een -strip en -draad gekregen. Ben en ik hebben op hemelvaartsdag de paal verankerd in beton. Inmiddels zit de strip tegen de muur en is de waslijn opgespannen. Zo kunnen we op zonnige dagen op een milieuvriendelijke manier de was drogen.
Na jarenlang “hard” studeren heeft Ben de laatste afstudeerhindernis genomen en mag zich nu Bachelor of Science noemen. Net als zijn vader en broer heeft hij zijn studententijd als mooiste tijd van het leven maximaal benut. Gefeliciteerd kerel!
Het was tijd voor een nieuwe fiets. Mijn mountainbike werd vaak bereden, maar bijna nooit gebruikt waarvoor hij bedoeld is, namelijk in het bos crossen. Verder is de “zit” niet echt comfortabel. Doordat ik niet rechtop zit krijg ik pijn in mijn nek. Nou had Ben voor zijn tocht naar Zuid Frankrijk een lichtgewicht fiets gekocht en zoiets leek mij ook wel wat. Alhoewel ik nog een fiets van Ben tegoed heb wilde hij zijn exemplaar toch niet aan mij afstaan. Daarom heb ik internet afgespeurd naar een Sensa Superlite en zowaar een betaalbaar exemplaar gevonden bij Obelink, een hele grote campingzaak in Winterswijk. Toen Margreet thuis kwam na een bezoek aan haar moeder zijn we meteen in de auto gestapt. De fiets past precies achter in de camper maar zal niet alleen tijdens de vakantie worden gebruikt. Wie weet raak ik wel een paar coronakilo’s kwijt.
Er moest een zonneluifel op/aan onze camper komen en onze keuze is gevallen op een batwing, een 270 graden luifel. We hebben hem besteld bij Saris 4×4, die ook de montage voor zijn rekening nam. Er bestaat geen standaard montage oplossing voor onze camper en het schijnt even puzzelen te zijn geweest. We zijn erg blij dat er helemaal niet in de camper geboord hoefde te worden. Laat nu de zon maar schijnen. Wij zijn klaar voor de vakantie.
