Het was tijd voor een nieuwe fiets. Mijn mountainbike werd vaak bereden, maar bijna nooit gebruikt waarvoor hij bedoeld is, namelijk in het bos crossen. Verder is de “zit” niet echt comfortabel. Doordat ik niet rechtop zit krijg ik pijn in mijn nek. Nou had Ben voor zijn tocht naar Zuid Frankrijk een lichtgewicht fiets gekocht en zoiets leek mij ook wel wat. Alhoewel ik nog een fiets van Ben tegoed heb wilde hij zijn exemplaar toch niet aan mij afstaan. Daarom heb ik internet afgespeurd naar een Sensa Superlite en zowaar een betaalbaar exemplaar gevonden bij Obelink, een hele grote campingzaak in Winterswijk. Toen Margreet thuis kwam na een bezoek aan haar moeder zijn we meteen in de auto gestapt. De fiets past precies achter in de camper maar zal niet alleen tijdens de vakantie worden gebruikt. Wie weet raak ik wel een paar coronakilo’s kwijt.
Er moest een zonneluifel op/aan onze camper komen en onze keuze is gevallen op een batwing, een 270 graden luifel. We hebben hem besteld bij Saris 4×4, die ook de montage voor zijn rekening nam. Er bestaat geen standaard montage oplossing voor onze camper en het schijnt even puzzelen te zijn geweest. We zijn erg blij dat er helemaal niet in de camper geboord hoefde te worden. Laat nu de zon maar schijnen. Wij zijn klaar voor de vakantie.
Onze laatste SOTA activiteit was bijna vier maanden geleden. Het uitproberen van mijn nieuwe zendertje kon niet langer wachten. Vandaag gingen we daarom naar de dichtstbijzijnde summit, de Posbank. Het weer was heel aardig met een lekker zonnetje. Ik was heel tevreden met een totaal aantal verbindingen van 33. Over mijn antenne ben ik nog niet helemaal tevreden. Hij straalt weliswaar goed af, maar het wisselen van band is wat te omslachtig.
We moesten even lammetjes kijken vandaag. Het duurt nog even voordat ze groot genoeg zijn voor de barbecue. Ondanks dat weerradar zei dat het droog zou blijven zijn we toch nat geregend.
Afgelopen woensdag heb ik mijn verjaardagscadeautje vast opgehaald bij Hamshop in Maarsbergen. Het is een IC-705, een kleine uitvoering van de IC-7300, die hier ook al staat. Het is ongeloofelijk wat zo’n klein kastje allemaal kan. Om er op mijn verjaardag helemaal klaar voor te zijn moest ie natuurlijk vast worden uitgeprobeerd. In het begin ging het allemaal vanzelf. Maar opeens… Ben ik dan toch een digibeet?
De batterij blijkt niet te laden. Er zit in de stapel gebruiksaanwijzingen een klein briefje dat de meegeleverde batterij niet het standaard model, maar een grotere uitvoering betreft. Toen de naam eenmaal juist was is ingesteld in een van de vele menus lukte het laden van de batterij ineens wel.
Het koppelen van de draadloze microfoon/koptelefoon middels bluetooth ging bijna vanzelf. Ik kan nu praten en luisteren zonder plugjes en kabeltjes. Zowaar een draadloze hobby.
Het installeren van de nieuwe firmware versie 1.24, met veel extra functionaliteiten had wat meer voeten in aarde. Waar haal je zo snel een micro SD kaartje vandaan? Uit een oude telefoon van Ben, die toevallig langs kwam en ook nog wist waar dat kaartje verstopt zat.
Het volgende vraagstuk was hoe de zaak draadloos te bedienen vanaf mijn computer. Ik heb behoorlijk wat filmpjes op Youtube bekeken, maar die bleken geen van alle de oplossing te geven. Uiteindelijk kwam ik op het Rumlog-forum (van mijn logboekprogramma) de oplossing tegen.
Het apparaatje heeft ook een nadeel: Er is geen ingebouwde antennetuner. Daarom ben ik op zaterdag met antennes aan de gang gegaan. Een van mijn halve golf eindgevoede draadantennes was vroeger, voordat de spoel afbrak, een meerbands versie. Ik heb er nu verlengdraden bij gemaakt, zodat de antenne werkt op 20, 30 en 40 meter en dat gaat uitstekend.
Na de lunch moesten we toch even naar buiten om wat frisse lucht te happen. Op de fiets gingen we naar het veerhuis en vervolgens lopend over het zomerdijkje langs de Nederrijn. Het stikte van de ganzen en als die eieren uitkomen zijn er binnenkort nog veel meer van die beesten.
Wat een schitterend weer hier in Ingen! Vandaag was het maar liefst 25 graden. De magnolia staat volop in bloei, maar is wat later dan in de twee voorgaande jaren. Voor de global warming statistieken: Vorig jaar bloeide de magnolia al op 17 maart en in 2019 op de 24e.
We zijn volop bezig in onze tuin en ook het zwembad is helemaal schoon. Bij de volgende hittegolf gaan we er water in pompen. Helaas gaat dat voorlopig nog niet gebeuren en zullen we de plantjes moeten beschermen tegen de nachtvorst.
Er zijn weer asperges! Vorig jaar aten we de eerste asperges op 6 maart en het jaar daarvoor op 18 maart. Dit jaar zitten we er precies tussenin. Het botersausje is van door Ben zelf geproduceerde boter. Extra lekker!
