Kopenhagen

knekelkerkhof

Ook deze week heb ik een uitstapje, nu naar Kopenhagen. Ik logeer in een nieuw hotel het 25hours Hotel Indre By. Het is goed, maar ik moet even wennen. Zo is er bij voorbeeld geen kleerkast. Gelukkig heeft de receptie mij hele mooie kleerhangers laten brengen. De kamer is verder prima en kijkt uit over een binnenplaatsje en er is geen stadsverkeer te horen. Op maandagavond ging ik met Jaap van het voormalige Agentschap Telecom, nu Rijksagentschap Digitale Infrastructuur eten bij de Chicky Grill. Ik dacht dat ze kip zouden serveren, maar “chicky” slaat op de dames die er bedienen. Ik had een uitstekende hamburger met frites en sla.

Onze CEPT vergadering begon op dinsdag en met “mijn” agendapunt waren we snel klaar. Ik heb daarom besloten een dag eerder richting huis te gaan. We gingen met een gezelschap van zes, twee Nederlanders, twee Duitsers en twee Fransen eten bij Hooked, een seafood restaurant. De woensdag kon ik mooi gebruiken om wat achterstallig IARU werk te doen. ‘s-Avonds gingen Jaap en ik samen met twee Engelsen en een Fransman eten bij Jensens Bøfhus. Voor mij een tournedos, terwijl er twee van ons gezelschap onbeperkt spareribs namen. De overblijfselen zijn hierboven te bewonderen.

Op donderdagmiddag was ik weer thuis.

wandeling in de kou

Vanmorgen zijn we naar plantage Willem III net aan de andere kant van de Nederrijn gefietst om daar een stukje te wandelen. Het was behoorlijk fris. Tot onze verrassing stonden er tussen de Gallowayrunderen twee damherten, die ons nauwkeurig in de gaten hielden.

Mainz

Onze gastheer het BundesNetzAgentur was zo aardig om op dinsdag een gezamenlijke maaltijd te organiseren. Jullie raden vast waar: bij Eisgrub, waar we gisteren al waren. Voor de afwisseling nam ik een schnitzel. Die was weliswaar prima, maar de schweinskaxe was toch beter bevallen. Daarom gingen we op woensdag nog maar een keer terug. Op donderdag gingen we eten bij Gautor met een prima Duitse keuken. Onze vergaderingen verliepen zoals verwacht. Alleen jammer dat het BundesNetzAgentur het goede voorbeeld wil geven m.b.t. energiebesparing. Het was in hun gebouw verrekte koud. De terugvlucht op vrijdag ging weer via Parijs.

Naar Mainz

Vanmorgen moest ik nog eerder opstaan dan vorige week. Eerst heb ik Margreet gefeliciteerd met haar verjaardag en om kwart voor vijf ging ik de de deur uit. De vlucht naar Parijs verliep volgens plan. Het tweede deel naar Frankfurt was vertraagd en vervolgens vervroegd en ten slotte toch weer vertraagd. In ieder geval mocht ik mee en kwam ik ruim op tijd voor de vergadering aan.

Vanuit Albanië hoorde ik dat ik een aardbeving met sterkte 5.2 had gemist. De eerste berichten maken gelukkig geen melding van schade.

‘s-Avonds gingen Jaap, Dick en ik eten in Eisgrub waar ze veel bier en mooie schweinshaxe serveerden. Voor Dick was er zelfs een vegetarische hap.

Tirana vervolg

Jovan’s buitenhuis

Omdat Jovan op woensdag jarig was heb ik hem die dag niet al te veel lastig gevallen. Toch was er tijd om te spreken met vertegenwoordigers van de twee amateurverenigingen. Ja dat is niet alleen in Nederland zo, maar ook in Albanië. Het was een goede voorbereiding voor mijn gesprek met AKEP, de Albanese administratie. Dit gesprek was op donderdag en zou maar kort duren. Uiteindelijk werd het een geanimeerde discussie van ruim een uur. Ik hoop dat het zijn vruchten gaat afwerpen. Over vruchten gesproken: Jovan en zijn vrouw Utta namen me mee naar hun buitenhuis in Petrele net buiten Tirana. Het was een flinke kast met allemaal fruitbomen in de tuin. Volgens mij staan ze veel te dicht bij elkaar en er zal over een paar jaar flink gezaagd moeten gaan worden. In de kelder werd er Raki gestookt en wijn gemaakt en gebotteld. De dieprode wijn was uitstekend.

Op vrijdag zat het er weer op en kon ik richting huis. Het was een latertje en om 1 uur was ik weer in Ingen.

Tirana

Vanmorgen om 6 uur ben ik vertrokken richting Schiphol voor een bezoek aan AKEP, de Albanese radio administratie. Mijn reis ging via Rome Fiumicino. Omdat ik geen boardingpass had voor mijn tweede vlucht moest ik in Rome op zoek naar de transferdesk. Dat viel niet mee. Daarna was het nog maar een klein stukje naar de ITA lounge, waar ik lekkere pizzapunten heb gescoord.

In Tirana werd ik van het vliegveld gehaald door een medewerker van Jovan’s ZA1H bedrijf. Samen met Jovan en zijn vrouw hadden we een gezellig diner met typisch Albanese specialiteiten. Als voorafje onder andere met kaas gevulde puntpaprika’s en rijstrolletjes in spinazie. Verder waren er lekkere vleesgerechten met lever, worst en veel hele grote bonen.

Gelukkig nieuwjaar

We zijn 2023 goed begonnen met een Indische rijsttafel-lunch gemaakt door Hans. Meestal kookt Hans de lekkere hapjes en ik zorg voor dan andere klusjes die nodig zijn om de gasten te ontvangen en ze uit de keuken te houden. Deze keer heb ik Hans een beetje geassisteerd bij de voorbereiding van het eten en het ging best wel harmonieus. De babi ketjap, koe loe yuk, foe yong hai, sate ajam, atjar (soort van), sambal boontjes, alles ging goed en onze gasten hebben het zich prima laten smaken.

Geminiden

Normaal kijken we in augustus naar vallende sterren. Door bewolking is het toen niet gelukt wat van de Perseïden te zien. Momenteel is er een andere spectaculaire meteorenzwerm, de Geminiden, zichtbaar. In onze tuin was er richting Noordoost te veel licht en daarom zijn we naar de dijk gereden om daar ons geluk te beproeven op een donker plekje. Eerst zagen we wat kleintjes, maar na enig wachten een hele mooie die zich langzaam van links naar rechts boven de Rijn verplaatste. Door de kou, het was min zes graden, hebben we niet op een nog mooiere gewacht.

Aalscholver?

Vroeger was alles simpel. Je had een aalscholver, een kuifaalscholver en een dwergaalscholver. Tegenwoordig heb je van die luxe appjes die je “helpen” om een vogel te determineren. Helaas wordt het er daarmee niet makkelijker op: 49% kans op aalscholver, 37% kans op continentale aalscholver en 14% kans op grote aalscholver. Je moet de vogel eerst op de ontleedtafel leggen voordat je kan bepalen wat voor soort het is.

grote zilverreiger

Het is koud buiten, net boven het vriespunt. Toch moest ik er even op uit om wat foto’s te maken met mijn nieuwe aanwinst. Deze grote zilverreiger liet zich gewillig vastleggen.