de skihelling bij Baraque Fraiture.
Op deze mooie dag zijn we maar weer eens naar de Ardennen gegaan. Ook Margreet heeft de microfoon ter hand genomen vanaf maar liefst vier hoge Belgische punten. Natuurlijk hebben we geluncht in een frietkot. Barak Frituur zullen we maar zeggen.
Langs de skilift bij Baraque Fraiture
in het bos van Hodinfosse
Onze laatste top was het hoogste punt van België, dat in 1923 kunstmatig op de magische hoogte van 700 meter is gebracht.
bij Signal de Botrange
Toen we vanmorgen wakker werden begon het te sneeuwen. Na het ontbijt gingen we richting Ingen.
Het eerste uur moesten we nog wat rustig aan doen op de weg, maar toen we eenmaal München voorbij waren werd het zelfs zonnig. Rond Frankfurt was er weer wat sneeuw en om 18 uur waren we thuis. Tijd om te eten. Hans en Ben toverden in 20 minuten een voortrefffelijke shoarmaschotel op tafel.
Op dinsdag volgden we een gescheiden programma. De jongelui deden een monsterronde Fieberbrunn, Hinterglemm, Leogang, terwijl de oudjes de hellingen bij St. Jakob in Haus gingen verkennen.
bij de 1462 m hoge Buchensteinwand
Bovenaan de stoeltjeslift was er zelfs een summit, die we vanaf het terras konden activeren en Margreet was na gisteren erg blij met al die blauwe afdalingen.
Net voor de middag hebben we lekker uitgeblazen op een zonnig terrasje voordat de tocht verder ging richting Kitzbühel waar de Kitzbüheler Horn lag te wachten. Op deze top hadden we al sinds dat we waren aangekomen uitzicht gehad. We gingen met twee gondels naar boven.
Tijdens de lunch kwam er een liftbediende vragen of we voetgangers of skiers waren. Dat had te maken met de aantrekkende wind. We werkten snel onze Tiroler Gröstl naar binnen. Hans maakte buiten even snel vier verbindingen en we konden nog net met de laatste gondel naar beneden. Vervolgens gingen we weer naar Fieberbrunn waar de mannen precies op hetzelfde moment uit de bus stapten.
We hebben lekker geskied op de hellingen van Fieberbrunn en Hinterglemm. Soms was het makkelijk, soms lastig.
zo’n wastafel willen we ook
We hebben een lekkere eerste skidag gehad op de skihellingen van St. Johann. Het was vroeg tijd voor après ski. Ons favoriete plekje is Max onderaan de piste.
We zitten N
IET in Krabbegat, Kielegat, Klompengat, Oeteldonk, Kuussegat, Wallepoepersland of bij de Keiebijters, de Kattenmeppers, de Kruikezeikers, de Pielhazen of de Rampetampers, We gaan genieten in de Oostenrijkse sneeuw. Ons laatste uitstapje is alweer vijf weken geleden en er ligt zelfs stof op de koffers. We doem onze heenreis in twee etappes. De eerste op vrijdagavond ging lekker snel. Onze overnachting in het Ibis-budget hotel in Würzburg was prima. Een nieuwe ervaring was dat er ’s nachts geen personeel aanwezig is. Inchecken via het beeldscherm verliep probleemloos. Tijdens het tweede deel van de reis was het behoorlijk druk op de Duiste autowegen.
Uiteindelijk kwamen we met iets meer dan een uur vertraging aan in een zonovergoten St. Johann in Tirol. Er is veel sneeuw en bier en goedkope benzine.
We verblijven in Gasthof Hauser net buiten St. Johann in Tirol. De kamers en het eten zijn prima, alhoewel er bij dit toetje iets werd gezegd over de kartonnen buitenkant.
