Vandaag ben ik allerlei onnodige dingen gaan kopen bij de Makro in Vianen. Margreet vond het in de kelder naar benzine stinken. Dat was de streng gerookte knoflook die ik had gekocht. Als het goed is zou gerookte knoflook langer houdbaar zijn. We gaan het zien (of ruiken).
Archief
Alle berichten voor de maand mei, 2016
Het jaarlijkse uitje met ons team was dit jaar erg spannend: Escape in the City. Om te beginnen werd je als groepje met handboeien aan elkaar geketend, opgescheept met een geheimzinnig koffertje en nog net niet geblinddoekt. Op die manier moest je allerlei opdrachten doen wat heel hilarisch en vaak ongemakkelijk was, er werd wat afgelachen en we hadden veel bekijks. Het was mooi weer in het centrum van Nijmegen en wat er rondliep was hoogst merkwaardig, in badpak voor de 150 m lange waterglijbaan, in regenboogkleuren voor het homofestival en wij als misdadigers. Na het buffet met de nodige drankjes waren we weer blij om vrij te zijn.
Vanmorgen bij het ontbijt kreeg ik van Jan een aandenken, dat me nog vaak zal herinneren aan dit uitstapje naar Orlické Hory (Adelaarsgebergte) in Tsjechië. De terugreis nam tien en een half uur in beslag, inclusief een power-nap, net na de lunch.
Nog even de statistieken:
- We hebben 25 verschillende summits geactiveerd met een totale score van 192 punten.
- De totaal gelopen afstand bedroeg 52 km.
- Verbrande calorieën: 5700 kcal. Helaas geen gewicht verloren. Dat moet aan het Tsjechische bier hebben gelegen.
Jan OK2PDT is verguld met zijn klompen
De tien en acht-punters zijn op en we moeten het doen met summits van zes en vier punten. Vanmorgen waren het simpele heuvels die je met de auto kon beklimmen. Vanmiddag hebben we weer wat gelopen. Vijftien kilometer bleek nu best mee te vallen. In totaal waren het toch weer acht summits. Gelukkig had ik Jan weten over te halen om uitgebreid te lunchen. Dat kwam later goed uit, omdat de meeste restaurantjes hier op maandag zijn gesloten. Door een wegversperring kwamen we pas in ons logement toen de keuken al dicht was. Jan stond ervan te kijken dat ik bij de kroegbaas brood en warme knakworst wist te regelen. En natuurlijk is er altijd bier in Tsjechië. Ter afsluiting van deze trip werd Jan een paar originele Nederlandse klompen overhandigd. Hij was helemaal ontroerd.
Vanmorgen gingen we al ruim voor het ontbijt weg. De auto van Jan werd bij de verste summit geparkeerd en met mijn (Margreet’s) auto gingen we terug naar onze lodge om daar te beginnen aan onze voettocht van 25 kilometer. Langs de weg van noord (de lodge) naar zuid (de parkeerplaats) lagen acht summits. Stuk voor stuk niet al te moeilijk. Summit nummer acht lag vlak bij de parkeerplaats. Jan stelde voor om nummer negen op 2,5 kilometer er ook nog maar bij te doen. Dat was eigenlijk net te veel van het goede. Op weg terug hebben we ons een schnitzel met bier heel goed laten smaken. Natuurlijk kon ik het niet laten de tiende summit, op het terras van de lodge, ook nog even in de lucht te brengen. Tien stuks is een record dat ik nooit meer zal gaan evenaren of verbeteren.
Die Jan denkt waarschijnlijk dat hij mij waar voor mijn geld moet bieden. Vandaag deden we maar liefst zeven summits en acht als je het terras van ons pension meetelt. Daar had ik voor het ontbijt nog even een antenne opgezet. Ik maakte maar liefst twee verbindingen met Nieuw Zeeland en eentje met Australië. We hebben vandaag ongeveer 15 kilometer gelopen. Ik zit nu langzaam bij te komen in een restaurantje vlak bij de laatste summit. Na twee Tsjechische biertjes gaat het weer een beetje.
het logement
Vandaag ging de reis naar Deštné v Orlických horách zoals het voluit heet. Het plaatsje ligt ongeveer 150 km oost van Praag op de Tsjechisch-Poolse grens. Ik mocht in mijn eentje omdat Margreet liever ging werken. Ze stond wel haar auto aan mij af. Het was net geen 1000 km van Ingen, iets meer dan tien uur rijden. Afgezien van een klein oponthoud bij Praag verliep de reis voorspoedig. Ik ga de komende dagen samen met Jan OK2PDT wat summits in het Adelaarsgebergte activeren. Er zijn er hier veel en ze liggen dicht bij elkaar. Jan was net vijf minuten voor mij aangekomen. Na ons eerste biertje en nog voor het avondeten zijn we meteen naar de dichtstbij gelegen summit gegaan. Dat was maar 300 meter lopen. Mijn antenne heb ik bevestigd aan een van de vele grenspalen. Eigenlijk hadden we deze top ook vanaf het terras van onze berghut kunnen activeren.
Als avondeten kreeg ik rundvlees met een soort van brood-dumpling. Ondanks de vier bier die ik had gehad vond ik de 60 Euro die ik moest betalen behoorlijk veel. Toen ik naar de rekening keek bleken in dat bedrag ook nog eens vier overnachtingen te zijn berekend.
Inmiddels zijn we bijgekomen van het diner van gisterenavond. Vanmorgen werden we door Carine en Claude rondgeleid in Brugge, de hoofdstad van West-Vlaanderen. Brugge is met al zijn middeleeuwse geschiedenis werkelijk schitterend. Na een uitgebreide mossellunch voor Hans en wat bescheidener garnalenkroketten voor Margreet zijn we naar huis gereisd. De wasmachine staat al aan.
Margreet voor de stamboom en achter de oesters
Na twee heel gezellige dagen in Lauzelle was het tijd om richting huis te gaan. Voor vandaag stonden er ongeveer 700 kilometer op het programma. Parijs deden we niet via de binnenring maar via de oostelijke buitenring. Het meeste daarvan was ondergronds met een groot deel door een tunnel van maar twee meter hoog. Om vijf uur kwamen we aan in Ruiselede waar we door Claude en Carine werden verwend met champagne en garnalen als voorafje, oesters als voorgerecht, asperges met garnalen als hoofdgerecht en aardbeien met ijs als toetje.
Yvan en zijn geiten voor de grafheuvel
Vanmorgen zijn we samen met Monique inkopen gaan doen. Yvan, die nog wat e-mails wilde versturen, had zo mooi geen last van ons. Daarna hebben we Monique en Yvan mee op sleeptouw genomen. Een kilometer of 20 naar het oosten begint het Massif Central. Er lagen drie summits op ons te wachten.
