Op zaterdag en zondag werd het AMSAT-UK International Space Colloquium gehouden. Er waren veel en interessante presentaties, inclusief die van mijzelf over IARU satelliet coördinatie. Guildford is na Londen de tweede winkelstad van Engeland. Margreet heeft zich dus ook vermaakt.
Vandaag stonden er drie summits op ons programma.
Nummer één was net boven de Long Man of Wilmington, een groot 69 meter lang mensfiguur van kalk dat in de pre-historie op een helling was aangebracht. In 1874 werden de contouren, die met gras waren overwoekerd, gemarkeerd met gele bakstenen. Bij deze restauratie zijn volgens sommigen onder meer de genitaliën van de Long Man weggehaald.
Op weg naar de tweede summit programmeerde ik Tomtom niet goed. Dat kan gebeuren als je de nulmeridiaan kruist. Toen onze bestemming in een negatieve was veranderd bleken we nog twintig minuten verder te moeten rijden. We zijn daarom eerst gaan lunchen in de tuin van The Trevor Arms. Ze hadden hele lekkere Fish and Chips.
Op summit nummer twee, Firle beacon, waaide het behoorlijk. Er was daar een overvloed aan schapen met zwarte kop en knieën.
De derde top, Ditchling Beacon, mocht ik alleen doen. Margreet was bang voor de koeien met héle grote horens en besloot te gaan genieten van het uitzicht en de mooie wolkenlucht.
Daarna moesten we via de altijd drukke M25 naar Guildford. Via allerlei sluiproutes en het stadscentrum van Guildford kwamen we uiteindelijk bij het Holliday Inn hotel waar ze een grote bar hebben waar naast bier ook Starbucks koffie wordt geserveerd.
Vanmorgen zijn we naar Duinkerken gereden om daar de veerpont naar Engeland te nemen. De reis verliep zo voorspoedig dat we zelfs met de boot die twee uur eerder vertrok mee konden. Het weer was helemaal niet slecht. Het dak kon eraf. Vlak bij Folkestone parkeerden we bij een pub, The Cat & Custard Pot, waar ik op Cheriton Hill mijn antenne heb opgebouwd. Vervolgens reden we over de kustweg naar Hastings. Helaas konden we niet over de muur kijken en we hebben niet eens een glimp van de zee kunnen opvangen. De tocht voerde door allerlei schilderachtige dorpjes. Vlak voor Hastings begon het te regenen. We vonden een hotelletje aan de boulevard. In de bar werd het steeds drukker en op een gegeven moment zaten we ingebouwd in een naaikransje. We schoten in de lach toen een van de dames drie courgettes op tafel legde waarnaar de anderen vol bewondering zaten te kijken. Na het eten zijn we nog even gaan uitwaaien op de promenade.
Vanmorgen zat deze mandarijneend al bij het zwembad te kijken. Zij was helemaal niet bang. Pas toen ik op minder dan vier meter afstand kwam vloog ze weg. Vanmiddag trof ik haar zwemmend in ons zwembad aan.
Wij gaan nog even niet weg. Het weer in Ingen is prima, er zijn geen files en met die vijgenboom in onze tuin is het net of we aan de Adriatische kust zitten. Daarbij is ons huisje van alle gemakken voorzien.
Vanmorgen heb ik uitgebreid zitten ontbijten op het terras van het hotel. De temperatuur liep al snel op tot ruim boven de 30 graden. Rond de middag werd ik op het vliegveld “Moeder Theresa” tussen Tirana en Durrës afgezet. Zonder noemenswaardige vertraging bracht Austrian Airlines mij weer naar Düsseldorf, waar het regende en de temperatuur 14 graden was. De betaalautomaat op de parkeerplaats had kuren en accepteerde alleen maar contact geld en de uitrij-automaten deden het ook niet. Welkom terug in de zogenaamd geciviliseerde wereld. Maar… er waren geen files en het schoot lekker op op de Autobahn. In een uur en een kwartier was ik thuis, waar het lekker warm was omdat Ben de kachel had aangezet.
kamer met zeezicht
Gisteren hebben we ons met zijn zessen plus bagage in de Chevrolet Captiva van Fehmi gepropt en zijn in ruim drie uur naar Durrës aan de Albanese kust gereden. Albanië ziet er netjes uit, heel anders dan ik me had voorgesteld. Soms even uitkijken voor een koe op de snelweg, maar dat kennen we in Nederland ook. We verblijven in een typisch vakantiehotel met strand aan de ene kant en een autoweg aan de andere. Met Martti en de andere Finnen gingen we eerst appartementen bezichtigen. Ze kosten 450 Euro per vierkante meter en afhankelijk van het oppervlak wordt dat dan tussen de 25 en 50.000 Euro. Niks voor mij, maar kennelijk zeer aantrekkelijk voor Finnen die vanwege hun donkere winters best wat extra zonlicht kunnen gebruiken. Ons avondeten was voor West Europeanen aan de late kant. De gegrilde dorade was voortreffelijk.
Vanmorgen hadden we ons ontbijt op het terras aan het strand. Daarna gingen de Finnen onderhandelen over de plaats voor hun antennemast en sauna en ik mocht in Fehmi’s appartement wat verbindingen maken. Albanië kon als landje nummer 83 worden afgevinkt.
 | Albert op asperges en lam |
| Albert op Jonagold |
| Albert op Asperges |
| Albert Hugenholtz op overstappen |
| Albert PA5O op Cairo |
