Dit Tsjechische avontuur zit erop. Op woensdag deden we met gemak vijf toppen. Ze waren wat minder uitdagend dan de dag ervoor en op donderdag deed ik nog twee toppen samen met Jan en nummer drie in mijn eentje. Mijn verblijf werd afgesloten met een barbecue. Het enige wat minder was dat ik mijn teen zo hard tegen de trap heb gestoten, dat ik waarschijnlijk een nieuwe nagel krijg. Vandaag heb ik de hele dag in de auto gezeten. Het was gigantisch druk op de Autobahn, maar het verkeer kwam gelukkig niet tot stilstand. Ben had een heerlijke lasagne gemaakt en ook in Ingen kan je prima in de tuin zitten.
Archief
Alle berichten voor de maand augustus, 2016
Eens wat anders dan bergtoppen. Tijdens mijn wandelingen kom ik allerlei mensen met mandjes tegen. Paddestoelen plukken is hier een populair tijdverdrijf. Ze plukken ze niet maar proberen het schimmelnetwerk zo goed mogelijk in stand te houden. Vandaar het mesje in de mand.
Vandaag vier bergtoppen beklommen. In totaal 17 kilometer gelopen en 3 kilometer op de fiets naar beneden geraasd, zo’n 900 meter gestegen en ook weer gedaald. Mijn conditie is niet wat het geweest is.
uitzicht vanuit mijn kamer
Vanmorgen na het ontbijt ben ik rustig, d.w.z. met een snelheid van maximaal 150 km/u over de Duitse Autobahn naar Tsjechië gereden. Zoals gewoonlijk stikte het van de Baustellen. Het schoot niet op en tot overmaat van ramp werd er vanwege de vakantie niet gebouwd. Erg frustrerend!
Net voor de Duits-Tsjechische grens ontmoette ik Jan OK2PDT, de wereldwijde SOTA topscoorder. Samen met hem besteeg ik een heuvel die Haidel heet. De vorige keer dat ik Jan ontmoette was hij verbaasd dat ik als Nederlander geen fiets had. Afgelopen week had ik een tweedehandsje gekocht bij Jan de kiep, onze plaatselijke fietsenmaker. Fietsen op een vlak stuk kan ik best, maar fietsen in de bergen is een heel ander verhaal. Ik heb er meer langs gelopen dan erop gezeten.
Na onze “activering”, zo heet dat in SOTA taal, ging Jan naar zijn herberg in Vimperk en ik naar mijn pension op camping Mléčná Dráha (de melkweg) daar in de buurt. Het er erg rustig deze zomer. Dat ligt waarschijnlijk aan het weinig zomerse weer van de afgelopen weken. Vandaag is het weer met 22-23 graden overigens perfect.
Vanmiddag ben ik naar Marburg gereden. Voordat ik me daar bij Ulli ging melden heb ik vlakbij de universiteitskliniek op de Ortenberg mijn antenne opgezet om een korte SOTA activiteit te doen. Op de 40 en 30 meter band bleef het na mijn aanroepen stil. Gelukkig bleek het op 20 meter wèl te lukken. Daarna was het nog een kwartiertje rijden naar Ulli die aan de andere kant van de rivier de Lahn woont. Het weer in Marburg was prachtig en we zijn gaan eten op het terras van Schloß Marburg dat boven de stad uittroont.
Een hele tijd geleden had ik bij de Nederlandse SOTA manager geklaagd dat het hoogste punt van de Veluwe niet in zijn summitlijst stond. Aanvankelijk had hij niet zo’n zin om iets te veranderen. Nadat ik wat druk had uitgeoefend kwam de update van de lijst sneller dan verwacht. Vanmorgen ontdekte ik dat Signaal Imbosch bij de Posbank op de Veluwe als jongste Nederlandse summit was toegevoegd. Die moest ik als allereerste gaan activeren. Al voor achten zat ik in de auto en gelukkig was er nog geen andere zendamateur aanwezig op het Rozendaalse Veld.
De weersverwachting voor Engeland, Wales en Schotland was niet zo goed en ons ticket voor de overtocht terug naar Duinkerken flexibel. De keuze om wat eerder naar huis te gaan was snel gemaakt. Om 19h30 reden we in Duinkerken van de veerboot en drie uur later waren we in Ingen.
btblog2016 