Vanmorgen na het ontbijt hebben we de Badener Höhe beklommen. Margreet vond een mooi groepje paddestoelen en dat moest op de foto. Voordat we de snelweg op gingen scoorden we flink wat Kasseler karbonade en ander lekkers bij de Real. Eenmaal op de grote weg was het nog maar vijf uurtjes naar Ingen.
Archief
Alle berichten voor de maand oktober, 2016
Over mijn vergaderweek bij de ITU valt niet zo veel te vertellen en ook niet over het winkelen van Margreet. Deze keer ben ook ik gaan winkelen.
Als je een horloge wilt kopen kun je in Genève prima terecht. Alleen de apple watch waarop ik mijn oog had laten vallen was tot vandaag niet te koop. Vanmorgen om 9 uur was het zover: Het Nike+ model van de Applewatch 2 is leverbaar! Ik was nummer drie in de wachtrij. Geen aandelen Apple kopen is mijn advies. Van het passen en installeren van het klokje werd een hele show gemaakt en zo trots als een aap verliet ik de winkel.
Tegen elf uur vertrokken we uit Genève. Vlakbij Basel beklommen we de Farnsberg. Het uitzicht over een zonnige alpenwei, omzoomd door bomen in herfsttooi was geweldig. Tijdens de afdaling zagen we een rode wouw.
Daarna ging het verder naar het Zwarte woud, waar we in hotel Klosterhof in Kniebis gaan overnachten.
Vandaag hebben we bijna de hele dag in de auto gezeten. Om tien voor negen vertrokken we uit Andorra en om half zes hadden we de 800 km naar Genève volbracht. Dat allemaal op goedkope benzine uit Andorra van €1,05 per liter. Inmiddels hebben we ons buikje vol gegeten bij Ali Kebab. Hij kon zich zelfs herinneren dat Margreet poulet eet en ik agneau.
Vanmorgen heeft Joan ons wat mooie stukjes Andorra laten zien. Als eerste Ordino met mooie oude gebouwen en een even zo mooie omgeving.
Daarna gingen we naar Auvinyà, prachtig gerestaureerd.
En toen was het weer tijd voor wat radiogeweld. Deze keer in de bergen in pretpark Natur Landia. Het ging daarvandaan een stuk beter dan vanaf de jaarmarkt.
Vanmorgen heeft Joan C31US ons het HQ van de radioclub van Andorra laten zien om ons daarna mee te nemen naar de FIRA, een jaarmarkt waar naast allerlei commercie ook de lokale verenigingen zich presenteren. De radioclub was daar met hun clubstation C37RC en natuurlijk heb ik de gelegenheid aangegrepen om een voor mij nieuw land te activeren. Dat we daarna mochten kennis maken met de premier van Andorra en met de burgemeester van Andorra la Vella was een heel stuk minder belangrijk.
Later op de dag zijn we samen gaan winkelen. Normaal gaat dat niet zo goed. We hebben nu heel misschien de juiste formule gevonden: Kleine dure flesjes voor Margreet en grote goedkope flessen voor Hans. Zowel de grote als de kleine flesjes hebben een hoog alcoholpercentage.
Als afsluiting van de dag hadden we samen met enkele leden van de radioclub een etentje in El Bon Racó, een tot restaurant omgebouwde koeienstal.
Na een gezellig ontbijt chez Yvan zetten we onze tocht voort. Eerst naar de supermarkt voor de lunch. Na een uur of twee was het tijd voor een bergtop. We waren inmiddels aangeland bij Foix, vooraan in de Pyreneeën. Eerst reden we over een karrespoor waar je vooral geen tegenligger moet tegenkomen want je kunt niet terug of draaien. Bij het uitstappen kwam ik in de koeienpoep terecht. Met laarzen met sneeuwprofiel duurt het een half uur voor ze weer een beetje schoon zijn en dan heeft ook Hans zijn verbindingen gemaakt. We vervolgen de tocht door de Pyreneeën met verbluffend mooie herfstkleuren. We zijn gewaarschuwd voor files met koopjesjagers maar die zijn we niet tegengekomen. In Andorra moeten we met 13 graden in dikke mist de pas tussen de bergen door en na de 3 km tunnel komen we in stralende zonnige bergen met 17 graden waar herfstkleuren ontbreken, een compleet andere wereld. Het stikt van de hotels en ski-gelegenheden maar toch doet het niet Disney-achtig aan in deze tijd van het jaar als het rustig is en we rijden door een verrassend sfeervol dal naar de hoofdstad Andorra la Vella. De kamer in het Mercure hotel is prima, helaas ontbreekt een waterkoker en na wat gemopper verhuizen we naar het Novotel ernaast. Dan blijkt ook nog dat we midden in een shopwalhalla terecht zijn gekomen met spotprijzen voor mijn Hermes en Chanel geurtjes die toevallig! bijna op zijn. De whiskey en whisky zijn werkelijk supergoedkoop. Jameson Iers kost € 12,95 per liter en dan krijg je er nog een heupflacon bij cadeau. We zijn gaan eten in een gezellig tapastentje. Twee van de verrukkelijke schoteltjes zijn hierboven te zien.
Het viel niet mee om onze notenboom in de steek te laten. Maar de krat was vol (dik 22 kilo) en we hadden afgesproken om naar Andorra te gaan. Vanmorgen verlieten we Nederland in de stromende regen. Fijn dat het richting zuid steeds beter werd. Er was wat drukte rond Antwerpen en rond Parijs natuurlijk. Toch viel het verkeer reuze mee. We hadden slechts 20 minuten extra nodig om rond Parijs rijden en verder nog 20 minuten file t.g.v. een ongeluk. Net na zessen kwamen we aan in Lauzelle waar Yvan ons al stond op te wachten met een overheerlijke aardappeltaart. Yvan zijn vijgenboom is veel mooier dan die van ons. Maar…. ook zijn vijgen zijn nog niet rijp.
We hebben een flinke notenoogst dit jaar. Vanmorgen was het ruim anderhalve kilo.
In totaal hebben we al meer dan 10 kilo geraapt, zo’n 1000 stuks.
Kaiser Wilhelm Turm op Hohe Acht
Op deze zonnige maar frisse najaarsdag ben ik naar de Vulkaaneifel geweest. Mijn eerste summit was Iverst op de Belgisch Duitse grens. Vorig jaar heette de summit nog Weißer Stein. De Belgen hebben ontdekt dat het aan hun kant van de grens nèt een beetje hoger is en nu is het een Belgische summit. Daarna ging het naar Schwarzer Mann, waar ik al eerder was geweest. Onderweg naar de derde summit kwam ik er achter dat ik mijn rugzak en mast had laten liggen. Terug dus. Dat gebeurt op mijn leeftijd. Die derde summit was een nieuwe: de Ernst Berg. Tot slot heb ik de Hohe Acht beklommen, waar de Kaiser Wilhelm Turm boven de omgeving uitsteekt. Verder heb ik nog even wijn ingeslagen voor Margreet. Die moet je uiteindelijk ook tevreden houden.
btblog2016 