Nordrhein Westfalen en Hessen

Op dinsdag heb ik onderweg naar Ulli DK4VW in Marburg vier summits in Nordrhein Westfalen aangedaan. Alle vier waren ze bekend, alhoewel ik me de heuvel waar ik echt moest klimmen niet meer kon herinneren. Het weer was grauw en de temperatuur rond de nul graden. Uiteraard zijn Ulli en ik uit eten gegaan in de Marburgse binnenstad, waar we ons een auflauf prima hebben laten smaken. Op woensdag deed ik vier Hessische summits, allemaal nieuw. De eerste was de Amöneburg, een grote basaltrots vlakbij Marburg. De foto is genomen bij Hohes Gras. Links van waar ik sta is het Kletterwald Kassel, in militaire termen een touwbaan. Het enige verschil is dat je hier voor de toegang moet betalen. Op het verlaten terras bij de kassa heb ik mijn antenne opgebouwd. Het was  vrij zonnig maar nog steeds beneden nul. De bomen waren mooi bevroren en mijn antennemast ook. Die kon ik bijna niet meer in elkaar krijgen. Avondeten deden we in een restaurant met Gutbürgerliche Küche vlakbij Ulli’s huis. Tot slot bezocht ik vanmorgen de Großer Feldberg, de hoogste top in het Taunusgebergte. Zonnig bij minus vier graden. Na een half uur zenden had ik het zo koud dat ik lekker in de warme auto ben gekropen en in één ruk naar huis ben gereden.

Signaal Imbosch

Nu de sneeuw op de Veluwe is gesmolten hebben we weer een poging gewaagd om naar het Rozendaalse Veld te gaan. Onze auto hebben we geparkeerd tussen de Bedriegertjes en Signaal Imbosch, met 110 meter het hoogste punt van de Veluwe.  Als zendlocatie kozen we de restanten van het Duitse radiopeilstation Teerose II uit de Tweede Wereldoorlog. De eerste verbinding was met Andreas HB9JOE die in Libanon op een berg zat. Daarna volgden er nog 29. Margreet had er genoeg van toen er een stier kwam kijken wat we allemaal aan het doen waren. Daarna gingen we op zoek naar het echte hoogste punt en we vonden zowaar de steen van de Rijksdriehoeksmeting. Na in totaal zes kilometer wandelen waren  we niet echt moe, maar toch voldaan.