F5HTR-PB2T-F5UBH
Vandaag wilden we voordat we naar huis gingen nog minstens één summit bestijgen. Ik had mijn oog laten vallen op drie toppen in de buurt van Schirmeck. We reden naar de Col entre les deux Donons, waar zowaar een parkeerplaats was. Onderweg merkte Margreet nog op dat je eigenlijk nooit andere zendamateurs tegen kwam. Haar wens werd verhoord. Na onze lunch hoorde ik “ey that’s ‘ans” en zo konden we twee Fransozen, Bob F5HTR en Tof F5UBH, waarmee ik de afgelopen dagen al enkele verbindingen had gemaakt, de hand schudden. Bob en Tof waren helemaal bezweet na hun snelle activering van de Kohlberg, Le Petit Donon en Le Donon en ze hadden haast. Ze wilden die dag maar liefst negen summits doen. Na een kort fotomoment namen we weer afscheid en Margreet en ik besloten om het bij de Petit Donon te laten. De andere twee doen we een volgende keer. Het hele gebied is één grote gedenkplaats van de Grande Guerre. Om de tien of twintig meter staat een steen met daarop het aantal gesneuvelde Duitse of Franse militairen. We lieten ons voor de terugreis naar Ingen leiden door Tom, die ons door Duitsland stuurde. Inderdaad korter en sneller dan door Luxemburg.
Het lijkt of we geen genoeg kunnen krijgen van de Vogezen. Vanmorgen in alle vroegte zijn we alweer die kant op gereden. Heel optimistisch had ik mijn korte broek aangetrokken. Tijdens korte pauzes in België en Luxemburg was dat behoorlijk afzien. Hoe verder we Frankrijk in reden hoe warmer het werd. We zijn uiteindelijk beland in Réguisheim in de omgeving van Mulhouse waar het maar liefst 28 graden is. Uiteraard hebben we onderweg nog even een bergtopje beklommen. Op de 1316 meter hoge Rothenbachkopf liepen witrugkoeien die ik van Margreet op de foto moest zetten. Onze camping is top en de code van de toegangspoort (1418) laat ons weten dat de Eerste Wereldoorlog dé grote toeristische attractie is.
De afgelopen dagen heeft Ben, met een heel klein beetje hulp van zijn vader, een flink aantal coniferen gesnoeid. Onze tuin wordt daardoor alsmaar lichter. Het stapeltje hout naast het zwembad is een deel van het resultaat. Af en toe glijdt er een stammetje van de stapel en tot onze verbazing zinken die. Kennelijk moet coniferenhout eerst drogen voordat het drijft.
Dinsdagmorgen heeft Ben voor Sherpa gespeeld en keurig mijn rugzak gesjouwd toen we twee summits in de Vogezen hebben beklommen. Daarna ging het via binnenweggetjes richting Côte d’Azur. Ik had eigenlijk verwacht dat Tomtom ons over Routes Nationale zou leiden, maar daar hebben we maar 15 kilometer van gezien. Verder waren het allemaal D-wegen en andere landweggetjes. Voortaan maar even de kaart bestuderen voordat ik in Frankrijk weer tolwegen ga vermijden. We hebben overnacht in de buurt van Lyon op camping l’Escapade in Priay aan de rivier de Ain en op woensdag hebben we de resterende 400 kilometer naar Régusse afgelegd. Voordat Ben naar het zomerhuisje van de ouders van zijn vriendin mocht moesten we natuurlijk eerst nog wat overtollige energie kwijt. Jullie raden het al: alweer een summit.
btblog2016 