Als Hans weer eens een weekend weg is kan ik mooi een weekendje naar Maastricht om in Chris z’n appartement de brievenbus te legen en de planten water te geven. Dit weekend gaan we samen met ons nichtje Brigit. In Limburg is het altijd zonniger dan in de rest van Nederland, maar de koude noordoosten wind blies in onze meest zuidelijke provincie net zo hard als in de rest van het land.
Het appartement van Chris ligt op 5 minuten lopen van het centrum, dichtbij de Sint Servaasbrug. Deze brug gaat niet meer dan 1 m omhoog om boten door te laten en blijft begaanbaar voor fietsers en voetgangers. Vooral in het de weekend zijn er veel toeristen uit heel Europa met een dikke portemonnee, gezien de hoeveelheid tassen met nieuwe aanwinst die zij dragen. Het is leuk om te snuffelen in de Dominikanenkerk die ingericht is als boekwinkel om mijn verzameling reisboeken aan te vullen.
De grootste deel van het centrum bestaat uit kerken, winkels en horeca gelegenheden. De verwarmde terrassen en restaurantjes lopen aan het eind van de middag goed vol. In het zonnetje hebben we ons chocolademelk met en zonder slagroom en een dubbel Trappist goed laten smaken.
Het vinden van een vrije tafel voor het diner was niet eenvoudig. De Griek en de Irish pub waren al vol. Gelukkig vonden we een plekje in het Piepenhoes, vroeger een pijpenwinkel en nu een echt Limburgs restaurantje, aan de voet van de Sint Servaas brug. Ze serveerden onder andere Limburgs zoer vleis met frietjes. Jawel, de Limburgse versie van frietje stoofvlees.
In Chris z’n straat hangt verder een bijzonder vrolijke sfeer maar dat kan ook komen door de coffeeshop die twee huizen verderop zit.