op mijn 3e summit stond ik in de rechter ring.
De Vogezen is een heel mooi gebied. De wandelingen bergop zijn uitdagend, maar toch niet al te inspannend. Op de zondag morgen heb ik er drie beklommen, allemaal in de buurt van Xonrupt-Longemer, met een totale wandel afstand van 14 km. Naderend onweer was een mooie smoes om naar Genève terug te keren.
Bij binnenkomst in Frankrijk werden er toch wat vragen gesteld aan deze alleengaande gekleurde man. Uiteraard heb ik de vragen zo goed als mogelijk beantwoord.
Kennelijk waren mijn antwoorden goed genoeg om tot Frankrijk toegelaten te worden. Het weer was prachtig en mijn vergaderfrustraties werden er uitgelopen tijdens de beklimming van Le Gresson (FL/VO-004 voor SOTA kenners), Ballon de Servance (FL/VO-009) en Haut de Brampas (FL/VO-087). Ik ben weer neergestreken op de Camping du Lac aan heet meer van Longemer. Het is nog niet echt druk.
In het CWZ werk ik op de gezelligste afdeling van het ziekenhuis: oogheelkunde. Er is opvallend weinig verloop, de collegialiteit is groot en tijdens de lunchpauze is het een kippenhok. Ons team is in de ban van de Pubquiz; de naam zegt het al, een kwis in een café. Ons jaarlijkse team-uitje werd gehouden in de Goffertboerderij in Nijmegen en er was een grote opkomst. Het koude en warme buffet vooraf ging er goed in.
Dit restaurant is onderdeel van een vijftal Croy restaurants, en ja, van het kasteel Croy te Aarle-Rixtel.
Het werd een hilarische en spannende avond waarbij mijn Team “The Killers” heeft gewonnen. De prijs was niet een gratis oogoperatie, maar een pakket Croy bier, “Neerlands Adellijkste Bier”. Omdat ik de meeste vragen goed wist te beantwoorden kreeg ik de prijs, die ik weer netjes verdeeld heb onder mijn teamgenoten.
Dit weekend hebben we geen vergaderingen en daarom ontvlucht ik Genève. Na een uur of twee rijden ben ik op een camping in het kanton Jura, vlak bij de Franse grens, beland. Het stikt hier van de VW campertjes. Ik heb er meer dan 25 geteld. Morgen ga ik wandelen in de Vogezen. Eens kijken of ik lekker kan slapen bij het geluid van koebellen.
de diepte is achter mij
Vandaag mocht ik kiezen waar we heen gingen en ik koos voor het het kanton Glarus, omdat ik daar nog geen summit had bedwongen. Ondanks dat Glarus bekend staat om zijn ruwe en grillige bergen kon Andreas toch een goed beklimbare top vinden. Riseten is 1735 meter hoog met een start op 1245 meter. We hadden beter niet op het Tsjechische kaartleesappje moeten vertrouwen. Toen ik goed keek bleek het eindpunt nogal uit de richting te liggen. Daardoor duurde onze tocht omhoog in plaats van ruim een uur nu dik twee uur. Het uitzicht onderweg was overigens veel mooier dan de korte route. De top lag op een smalle “grat” met een fantastisch uitzicht in de diepte. Omdat ik nog naar Genève moest besloten we om geen omweg te maken over de Klausenpas. Dat was maar goed ook: Er waren twee auto’s onder een lawine bedolven en daardoor stonden er dikke files.
Andreas en Eva hebben een Tsjechische bezoeker. Deze Jan wilde graag wat bergen op. Dat was voor ons SOTA enthousiastelingen natuurlijk geen probleem. De tocht omhoog bestond uit twee delen. Eerst ging het met een treintje tot het middelstation en deel twee was met een heuse cabriolift (vergelijkbaar met een topless dubbeldekkerbus). Boven was het nog een klein stukje lopen tot de echte top met een schitterend uitzicht. De terugweg verliep niet zo voorspoedig, het treintje had namelijk panne. We besloten niet op vervangend vervoer te wachten en zijn de laatste 2 km lopend naar beneden gegaan.
passagiers worden uit de kapotte trein geholpen
Op de terugweg naar Muri zijn we nog even op de Dottenberg geweest.
De tekst voor het rapport voor de Conference Preparatory Meeting MOEST af deze week. Daarom is er heel veel vergaderd. Er was zelfs nauwelijks tijd om het amateurradiostation van de ITU te gebruiken. Ik heb deze keer weer eens in Ferney-Voltaire aan de Franse kant van de grens overnacht. Appartement hotel Odalys had ik nog niet eerder geprobeerd. Het beviel prima. De kebab-kar bij de supermarkt is minder van kwaliteit geworden en in ongenade gevallen. Gelukkig zijn er nog andere mogelijkheden. Vandaag heb ik de laatste vergadering maar overgeslagen en ben er tussenuit gepiept om onderweg naar Andreas en Eva even een summit te activeren. De 1606 meter hoge Chasseral in het Kanton Bern was nog een beetje gehuld in wolken. Op de voorgrond is zelfs nog sneeuw te zien. Inmiddels ben ik in Muri, waar Eva al een deel van mijn was heeft gedaan. Oudste dochter Kristinka had al gehoopt dat ik Betuws appelsap zou meebrengen. Ik heb haar niet teleur gesteld.
Het heeft flink geregend de afgelopen nacht. Na het ontbijt hebben we ingepakt en reden we de laatste kilometers naar het vliegveld van Genève, waar Margreet op de vlucht naar Schiphol is gestapt. Voor mij staat er een ITU Working Party 7B vergadering op het programma.
met uitzicht over het meer van Genève
Vanmorgen zijn we in een kleine twee uur naar Bütschelegg net onder Bern gereden. De Zwitserse SOTAclub zat binnen naar presentaties te luisteren en wij konden op de top in alle rust zenden. Daarna zijn ook wij naar binnen gegaan en hebben de jaarvergadering bijgewoond. Dat ging in Zwitsers Duits en we konden er geen bal van verstaan. Gelukkig was alles snel achter de rug en op het terras werd het aperitief (apero zeggen ze hier) geserveerd. Na een prima en hele dikke lunch was het tijd om richting Genève te rijden. Op een camping in Rolle hadden ze nog een plekje over met zicht op het meer. Tijdens onze avondwandeling werden we helaas verrast door een stevige onweersbui.
Of ze in Frankrijk ook ijsheiligen kennen weten we niet maar het was de afgelopen nacht verrekte koud. Gelukkig hadden we ons winterdekbed meegenomen en natuurlijk weten we na bijna 38 jaar huwelijk nog prima hoe we elkaar warm kunnen houden. Kortom, we hebben heerlijk geslapen. Na het ontbijt hebben we rustig ingepakt en zijn naar het drielandenpunt Duitsland, Frankrijk, Zwitserland gereden. Morgen moeten we in de buurt van Bern zijn voor de jaarvergadering van de Zwitserse SOTA vereniging.
 | Monique van den Else… op Morzine 2023 |
 | Albert op wandeling in de kou |
| Albert Hugenholtz op Gelukkig nieuwjaar |
| Albert op Bijna klaar |
 | pb2t op In bejaardentempo naar Oo… |
btblog2016 