Verder naar Prishtina

Vandaag deed ik een makkelijke etappe naar Prishtina, de hoofdstad van Kosovo. Het lijkt wel of ik aan het oponthoud bij de grens begin te wennen. De grenspost Montenegro-Albanië kostte “maar” 40 minuten. Ze hadden behoorlijk hun best gedaan e.e.a. efficient te laten verlopen. Ik kon mijn ID kaart en kentekenbewijs inleveren bij de Montenegrijnse politie en aan de andere kant kwamen ze bij de Albanese politie weer uit het systeem. Een paspoort hoeft niet meer in Albanië. Het systeem kan keurig de ID kaart inlezen. De grens naar Kosovo kostte maar tien minuten. Alleen is het vervelend dat je een aparte autoverzekering moet afsluiten. Ook bij deze grenspost was de douane meer geïnteresseerd in de camper dan in smokkelwaar. Om één uur kwam ik aan in Prishstina. De wildcat staat naast het zendhok in het tuintje van Fehmi Z62FB opgesteld. Dat tuintje ligt in een buitenwijk van Prishtina, naast het huis van Fehmi’s zus. De afgelopen week hebben  hier twee Ieren zitten zenden in de digitale FT8 mode. Ze hebben ons, dat is Martti OH2BH en mij, uitgebreid instructie gegeven. Daarna was het tijd voor ons welkomsdiner dat tevens afscheidsdiner voor de Ieren was.