Sur

Sur

Sur

zaagmachine

Sur

dhow scheepswerf

Sur

Wadi Shab

sinkhole

langs de snelweg

Oostelijk Hajjargebergte

Mohammed al Amin moskee

Rond Musqat was even druk, maar zodra we buiten de stad waren konden we flink tempo maken, eerst over een bergpas en vervolgens over de mooie brede rustige snelweg richting Sur. De bergen waren dan weer puntig, dan weer mooi afgerond en als je ze van nabij ging bekijken vond je zelfs kleine heuvels die gigantische boomstammen van versteend hout bleken te zijn. De route, met aan de ene kant de Golf van Oman en aan de andere kant prachtige canyons, waarbij  door het ontbreken van selfie’s makende toeristen, de Grand Canyon eigenlijk maar niets is, was schitterend. We genoten ook van rondzwevende gieren, geitjes, ezels en kamelen.
In Sur bewonderen we de werkzaamheden op een scheepswerf waar nog traditionele houten dhows worden gemaakt. Het rook er lekker naar hout en ze gebruiken er joekels van spijkers. Aan de overkant van het water ligt de grens tussen Iran en Pakistan. Sur staat ook bekend om opvallend mooie voordeuren met houtsnijwerk. Bij de vuurtoren krioelt het van de krabbetjes tussen de rotsen.
Op de terugweg maken we een wandeling in Wadi Shab, een Canyon met echt water, iets dat ze koesteren in Oman. In een wiebelig bootje staken we over om daarna een korte wandeling te maken. Daarna kregen we een lunchbuffet in hotel Wadi Shab, met een prachtig uitzicht over het strand en de zee. Dichtbij is een sinkhole, waarin gezwommen wordt. Onze gids is een watje, hij was nog nooit naar beneden gelopen en was apetrots en blij dat hij eindelijk naar beneden was gegaan. Overigens kreeg hij van zijn vrouw, die hoogtevrees heeft en niet eens in de lift durft, op zijn donder en hij mocht niet meer van die gevaarlijke dingen doen. Een ander memorabel feit is dat we de Kreeftskeerkring zijn gepasseerd. De toegang tot de tropen vanuit het Zuiden, de Steenbokskeerkring kruisten we al in 2011 toen we in Namibië waren.
Terug in het hotel kunnen we in de bar de herhaling van de Formule 1 in Mexico volgen met Max Verstappen op 1. We proostten op zijn overwinning met een lekker koel biertje. Ook onze gids en chauffeur Amin was van de partij.

 

Contest en City Mall

We werden al vroeg opgehaald door Amin om naar de Radioclub te gaan. Het eerste uurtje zat ik naast Hans die dik aan het contesten ging. Het ging allemaal in een rap tempo, maar in ieder geval kan ik phone beter volgen dan CW.  Daarna mocht ik losgaan in the City Mall, een prachtig winkelcentrum, niet ver van het hotel. O, hier zijn dus al die vrouwen te vinden en dan nog met flink veel gevulde tassen. Hans heeft het toch maar getroffen met zo’n weinig geld verspillende vrouw. Dus bij de Starbucks kocht ik, naast een lekkere koffie, een Omaanse koffiemok voor de jongens.

De zondag was min of meer een kopie van zaterdag, met een klein maar belangrijk  verschil: Hans ging ’s morgens in zijn eentje naar de radioclub, zodat ik kon uitslapen en uitgebreid kon ontbijten. Abdi A41JT kwam nog even langs om een cadeautje te overhandigen. Deze Khanjar, een traditionele kromme dolk, gaat een ereplaatsje krijgen boven onze schoorsteen.

Musqat

 

Vandaag zijn we in en rond Musqat rond gaan kijken. Als eerste bezochten we de Sultan Qaboos Moskee, een schitterend gebouw.

 

kruiwagentje vis

dadels

in de goudsoek

Daarna bracht Amin ons naar de haven, de vismarkt, alweer een groentenmarkt en de oude soek, waar de vele Indiase verkopers iets opdringeriger waren dan hun collega’s gisteren. In het Bait al Zubair museum leerden we van alles over de rijke geschiedenis en cultuur van Oman en tot slot was er een verplicht bezoek aan het paleis van de Sultan. Wat ons opvalt is dat de bezienswaardigheden echt zijn en dat er in Oman geen sprake is van massatoerisme.

’s Avonds werden we ontvangen in de radioclub A47RS, waar ruim 25 clubleden waren verzameld. Margreet was zeer vereerd door de aanwezigheid van vijf vrouwelijke zendamateurs.

Verder had ik ook nog een officiële handeling te verrichten. Héél lang geleden was aan Abdi A41JT de IARU Region 1 Medal toegekend. Door allerlei omstandigheden was het er niet van gekomen de medaille echt te overhandigen. Deze ereschuld is nu ingelost.

Nizwa en Aflaj

de auto van Amin

de put in het fort

moskee

dadel-soek

handwerkers-soek

groenten-soek

Vanmorgen om 9.00 uur werden we opgehaald door onze gids Amin, A41PG met een ruime auto, kennelijk het handelsmerk van de Omaanse toeristengids . Door het mooie Oostelijke Haijar berggebied kwamen we in Nizwa, waar we een oud fort hebben bezichtigd.  Ik raak al een beetje gewend aan de mannen met witte jurken en vrouwen met zwarte jurken. Rond het fort zijn gezellige soeks met vriendelijke niet opdringerige verkopers. Er waren een craftsoek met handwerk, een kruidensouk, een groentensouk waar mannelijke en vrouwelijke knoflookbollen werden verkocht waarvan het ene erg kostbaar was en de andere goedkoop. In de dadelsouk met proeflokaal ontdekte ik een verrukkelijke dadeljam met lekkere kruiden, waar ik erg blij mee was en die ik thuis natuurlijk ga namaken. Nadat Hans een zonnebril met flinke korting had gekocht stopten we bij het Aflaj irrigatiesysteem, een bovengronds watersysteem. Dit Unesco heritage monument stamt in ieder geval uit het jaar 500, maar is misschien wel van 2500 voor Christus. Een ingenieus “timesharing” systeem zorgt ervoor dat de gehele bevolking kan genieten van water dat uit de bergen komt.

irrigatiesysteem

bergdorp

bergdorp

Oman

ROARS, de Royal Omani Amateur Radio Society, heeft ons uitgenodigd voor een week in Oman. Daarom vertrokken we dinsdagmorgen richting Schiphol. Vlak voor de tussenstop in Dammam, Saoedi Arabie kwamen we in een flinke onweersbui terecht. Verder verliep de tocht zonder bijzonderheden.

Bij aankomst in de geheel vernieuwde terminal van het vliegveld van Muscat, werden we met alle egards ontvangen. Fahad A41PK werkt voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken en is belast met de ontvangst van speciale gasten. Hij stond al bij de gate te wachten en loodste ons bijzonder snel naar de uitgang. We verblijven in het Holiday Inn hotel, vlakbij het vliegveld.

Novi Sad

Mixed grill voor vier personen

Gisteren ben ik van Eindhoven naar Belgrado gevlogen voor een “inspectie” van hotel Park in Novi Sad waar we de volgende IARU Region 1 Conferentie gaan houden. Op het vliegveld in Belgrado stond al een ontvangstcomité te wachten: Zoran YU1EW, Goran YT7AW en Dušan YU1EA. Met de eerste twee ging ik richting Novi Sad dat minder dan een uur richting Noord ligt. Voor het avondeten, in de jachthaven langs de Donau, kregen we gezelschap van Mirko YU7WW. Onze keuze voor mixed grill was unaniem. Tot slot brachten we een bezoek aan de lokale radioclub, die bruist van de activiteit.

vijgen

Dat we een mooie zomer hebben gehad is ook aan onze vijgen te zien. Ze zijn bijna een maand eerder rijp dan vorig jaar en ook veel groter en lekkerder. Eergisteren hebben we  3,5 kilo geoogst en vandaag hebben we er jam van gemaakt.

overstappen

Vandaag was ik in Bremen, waar ik panellid was op het Internationaal Astronauten Congres. De discussie ging over de spectrumbehoefte voor satellieten. De reis ging per trein, niet één trein maar vijf. Vanmorgen om kwart over zeven heb ik mijn auto geparkeerd bij het station van Kesteren. Met Syntus ging het van Kesteren naar Arnhem, met de NS naar Zutphen, met Blauwnet naar Hengelo, met Keolis (Euronet) naar Osnabrück en tot slot met de Duitse Bahn naar Bremen. Het laatste stuk van de heenreis werd gezellig toen ik bij vijf Duitse dames in een coupé terecht kwam. Zij waren duidelijk een weekeindje uit. Op de terugweg waren er vier treinen gepland. Dat werden er ook vijf. De terugreis duurde in plaats van 3 uur en 37 minuten maar liefst 6 uur en 20 minuten. Deze vertraging kwam geheel op het konto van de Duitse spoorwegmaatschappijen. Duitsers schijnen lange vertragingen normaal te vinden. Het panel was trouwens wèl leuk. Vooral tijdens de lunch vóór de paneldiscussie hadden we leuke gesprekken.