Vlak bij de camping is een tweede summit, Montagne de la Gay (FL/VL-074), die wonderlijk genoeg op dezelfde hoogte ligt als la Gagère. Eerst moesten we een stuk naar beneden om vervolgens eenzelfde aantal meters weer omhoog te klimmen.
Het was een mooie tocht over uitgesleten bospaadjes met honderden vlinders. Het is nu om 4 uur ’s middags al 38 graden. Waarschijnlijk wordt het nog warmer vandaag. We gaan nog even zwemmen.
vervolg.
Ook vandaag deden we mee aan het diner op het terras. Vanwege naderend onweer was de tafelschikking flink gewijzigd. Een deel van de gasten kon onder grote partytenten zitten en de rest moest naar binnen. Zij die protesteerden mochten buiten zitten met de instructie dat ze zelf hun tafeltje naar binnen moesten brengen als het zou gaan regenen. Die regen kwam uiteindelijk en bracht een aangename verkoeling.
Vanmorgen zijn we begonnen in de supermarkt. We waren vergeten brood te bestellen, vandaar. Van daaruit zijn we door het schitterende landschap richting Noord gereden en deden twee beklimmingen, Mont Genièvre (FL/VL-008) en Touleur (FL/VL-026). Voor Margreet was het niet genoeg inspanning. Zij ging na aankomst op de camping nog even fietsen. Ik had wat last van de warmte en moest met wat koude biertjes gaan uitrusten in de schaduw. Het diner was weer prima. Eigenlijk zouden we aan het voorgerecht, een tonijn-zalmsalade met artisjokken, al genoeg hebben gehad. Toch hebben we ons best gedaan op de reepjes biefstuk met gegratineerde bloemkool en aardappel-wedges.
Chris en Rianne zijn voor een kort bezoek over gekomen uit Curaçao. Ben en Pauline hadden voor het bezoek een uitgebreid middagprogramma geregeld in Buurmalsen en het avondeten deden we met zijn zessen: dry aged ribeye en gewone biefstukken van de barbecue. Ons uitgebreid panel van barbecuetijgers proefde nauwelijks verschil. Mogelijk dat de smaakpapillen door grote hoeveelheden bier en wijn niet meer optimaal functioneerden. Chris en Rianne mochten als eersten deze zomer gebruik maken van de camper. Ze hebben niet geklaagd over de kou.
Het afgelopen weekend was het IARU HF Championship, een contest waar ik graag aan mee doe. Ik kwam bedrogen uit toen ik op zaterdag morgen mijn SteppIR vertical omhoog zette. Er kwam allemaal water uit de afstem-motor gelopen en van afstemmen was geen sprake. Gelukkig had ik van Albert ooit eens een 30 meter sprietje gekregen. Met behulp van een meetlint en een schroevendraaier kon de lengte keurig worden aangepast aan de band waarop ik wilde uitzenden. Ik ben zeer tevreden met de 500 verbindingen die ik heb gemaakt.
btblog2016 