Noodgedwongen verbleven we vandaag op de camping. Het was niet echt erg. We hebben ons prima vermaakt in het zwembad. Margreet kon het niet laten om een paar keer de toegangsweg van de camping op de fiets te bedwingen. Ze is nu sneller dan nog oudere mensen die zelfs op een elektrische fiets niet naar boven konden komen.
De campingbaas heeft onze camper naar een mooi plekje net binnen de poort gesleept. We staan nu weer helemaal vlak. Verder kwam er een Belgische vrachtauto chauffeur langs die ons probleem al eerder had meegemaakt. Het zou moeten kunnen worden opgelost middels het bedieningspaneel van de radio. De bedieningshandleiding, die meer dan 15 jaar geleden was vertaald vanuit het Japans in het Nederlands, was niet echt duidelijk en uiteindelijk gave we het op. Een uur later zag Margreet dat het lampje van het alarm anders knipperde dan normaal. Daarom drukte ik nog maar een paar keer op de knopjes van de afstandsbediening. En ja hoor: Alles weer normaal. Na het eten werd de auto even gestart en ook dat ging goed. We gaan morgen rijden (denken we). Het heugelijke feit werd gemeld aan onze Belgische vriend en gevierd met een Franse pint.
btblog2016 