Heel lang geleden ben ik geïnteresseerd geraakt in genealogisch onderzoek en heb ik geprobeerd oud schrift te leren lezen. Met oud schrift bedoel ik niet de Bijbel maar doop en trouwregisters en notariële akten. Af en toe voeg ik een stukje toe aan onze familiegeschiedenis, iets wat door mijn koloniale verleden niet meevalt. Begin jaren 80 ben ik enorm geholpen doordat de doop en trouwregisters van Wijk en Aalburg, waar mijn moeder is geboren, waren geïndexeerd. Het is nu “pay-back time”.
Ruim twee weken geleden kwam ik een oproep tegen om mee te doen aan het digitaliseren van notariële akten in Rivierenland. Omdat het hier (eigenlijk overal in de wereld) komkommertijd is heb ik mij aangemeld en met enige regelmaat lever ik een “scan” af. Een scan bevat twee bladzijden met een stuk of 20 akten zoals hierboven is te zien. Ik had de keus uit verschillende notariskantoren en heb die van Eck en Wiel, de plaats waar onze notaris is gevestigd, gekozen. De notarisklerk van toen heeft vergeleken met zijn collega’s een heel goed handschrift. Er zijn inmiddels meer dan honderd medewerkers/vrijwilligers, die elkaar bestoken met vragen als “wie kan dit lezen” of wat is “krijtende tiend”. Met deze klus ga ik de winter wel doorkomen.
