Gisteren is de betonvloer gestort. De zaak moet een dag drogen voordat we er voorzichtig over mogen lopen. Om toch in de woonkamer te kunnen komen is er een soort van apenkooi gebouwd en we beginnen al aardig ervaren te worden in lopen over wiebelende evenwichtsbalken.
Ons fornuis is buiten gebruik en koken is wat behelpen met de combimagnetron en de Kenwood cooking chef (dit is geen radio). Als de nood echt aan de man komt kunnen we ons eten bereiden in de camper of op de barbecue.
Afgelopen woensdag is de balk geplaatst die alles wat boven het gat zit moet ondersteunen. Verder zijn de laatste restjes tegels en andere troep van de vloer gebikt. Het stof is inmiddels neergedaald en zo goed en kwaad als het kon weggezogen. De container van 6 kubieke meter zit vol met puin en kan worden opgehaald.
We zaten net gezellig op de bank naar het journaal te kijken toen er op de keukendeur werd geklopt. Het waren Frans en Marc die kwamen vragen of het uitkwam dat er even een muurtje uit werd getikt. Eerst werd het balkenplafond ondersteund en vervolgens werd er met grof gereedschap gezaagd en gehamerd. Ons kleine keukentje is ineens anderhalf keer zo groot geworden.
Waze, onze navigatieassistent, wilde ons persé door Frankrijk naar huis laten rijden. We weten nu waarom: de A61, de Linksrheinische autobahn was gedeeltelijk afgesloten. Uiteindelijk viel de extra reistijd enorm mee, zeker voor de vrijdagmiddag. Voorzien van de nodige Kasseler karbonade zijn we veilig in Ingen gearriveerd.
Deze week wordt er stevig gebouwd langs de boulevard, want volgende week begint de kerstmarkt. Naast allerlei eettentjes worden er ook kunstwerken gemaakt en kosten noch moeite worden gespaard om er iets moois van te maken. Ieder ochtend kunnen we vanuit de ontbijtzaal zien hoe twee zeepaardjes nog mooier worden gemaakt dan ze al waren. Waar dat allemaal van wordt betaald weten we inmiddels ook: van de toeristenbelasting.
Onder onze leiding zijn we met een gezelschap dat voornamelijk bestond uit Britten gaan eten bij een Turks restaurant. Het was schrikken voor de uitbaatster, die had gedacht dat het een rustige avond zou worden, toen er ineens tien gasten binnen stonden. Gelukkig kreeg hulp van haar broer. Van buiten moet het er gezellig hebben uitgezien want er kwamen nog veel meer klanten.
Vanmorgen ben ik de boulevard in zuidelijke richting gevolgd naar het Middeleeuws kasteel Chillon. De boulevard is beplant met de meest aparte in- en uitheemse bomen, die nu dankzij hun herfstkleuren op zijn mooist zijn. De wandeling was net iets meer dan 4 km heen en ook weer terug.
Aan het eind van de middag kom ik een beetje bij op de luxe bank in de lobby van het hotel met prachtig uitzicht op het meer. ‘s Avonds worden we in de bus geladen en gedropt in het woonhuis van Charlie Chaplin. De rondleiding door het huis is oké, maar de daarop volgende rondleiding door de filmstudio met veel lawaai kan ik wat minder waarderen.
Het diner in het restaurant Modern Times was weer wel de moeite waard. We hadden een aangenaam tafelgezelschap uit Portugal en een voortreffelijk diner.
Ons Royal Plaza hotel aan het meer van Genève (het gele gebouw links van het midden)
Voor het eerst na lange tijd mag ik weer deelnemen aan een CEPT vergadering. Hiervoor is een dubbele reden: CEPT houdt weer “in-person” vergaderingen. Daarnaast ben ik voorgedragen als CEPT coordinator voor een van de agendapunten voor WRC-23. Margreet wilde ook graag mee en daarom zijn we met de auto gegaan. De reis door Duitsland verliep voorspoedig, We hebben geen enkele file gehad en dat is al jaren niet meer gebeurd. We verblijven in het Royal Plaza hotel in Montreux. Helaas heeft onze kamer geen uitzicht over het meer van Genève. Met oordoppen is het aan de straatzijde ook met het geopende raam prima uit te houden.
Op maandagavond hebben we met Barry G4SJH gegeten bij een pizzeria. Margreet ging voor een simpele pizza Margerita met reusachtige basilicumbladeren. Ik ging voor de pizza du chef met hele pikante worst.
De eerste vergaderdag zit er ook al op. Alsof ik niet weg was geweest! Margreet is op deze zonnige dinsdag langs het meer naar de Starbucks in Vevey gewandeld en vertelt daarover het volgende:
Het zonnige weer met weinig wind nodigt uit voor een wandeling naar Vervey, 5.5 km langs het meer. Hier en daar kom ik een Chateautje tegen. In Vervey is er een gezellige drukke brocante markt. De beker koffie van de Starbucks heb ik op het marktplein opgedronken met uitzicht op het meer en naast een een gitarist die “ imagine” speelt.
’s Avonds hebben we gegeten met de Nederlandse delegatie, met daarin een fors aantal nieuwe gezichten.