Ik denk dat mijn moedertje vanuit de hemel de vingerhoeden af en toe een sloot water geeft. Ze komen uit haar tuin en voor het eerst staan ze er mooi bij. Vroeger thuis hadden we op een gegeven moment een grote muur van vingerhoedskruid, een prachtig gezicht. Mijn vader heeft ze toen verwijderd omdat ze erg giftig zijn en dus gevaarlijk met 6 spelende kinderen in de tuin.
Twee weken geleden liep het vrij vlot op Schiphol. Vandaag was het een grote puinhoop. Het duurde maar liefst drie kwartier voordat ik door de veiligheidscontrole was en dat was niets vergeleken bij de gewone reiziger die vier uur of langer in de rij moest staan. Ik heb gelukkig geen vlucht hoeven missen en kon zelfs nog wat eten en drinken in de KLM lounge. Ik heb daar een gezellig praatje gemaakt met een oudere (nog ouder dan ik) Amerikaanse dame, die vroeg waar ik mijn glaasje wijn vandaan had. Kennelijk was de verzorging tijdens haar vlucht uit Los Angeles niet optimaal. Ze probeerde nog even de schijn op te houden, maar uiteindelijk kon ze de drang niet weerstaan en ze kwam terug van de bar met een stevig glas hard liquor.
Toen we eenmaal aan boord waren kwam de gezagvoerder de cabine binnen en dat betekent altijd slecht nieuws: Door onweer boven Frankrijk werd onze vlucht vertraagd met één uur en 45 minuten. Ik heb het eerste deel van de vergadering bijgewoond via Zoom. Er werd water uitgedeeld en koekjes en anderhalf uur later dan gepland kwamen we aan in Genève. Gelukkig hadden we nauwelijks turbulentie. In mijn hotel kreeg ik dezelfde kamer toegewezen als vorige week. Dat is makkelijk want zo loop ik nergens tegen aan in het donker.
Om 18 uur verzamelde het merendeel van de aanwezige zendamateurs zich in cafe les Brasseurs om vervolgens te gaan eten in de voor mij nieuwe pizzeria Chez Remo.
Ik heb veel kunnen doen de afgelopen anderhalve week in Genève. Het belangrijkste was het leggen van persoonlijke contacten. Daar gaat de IARU in de komende jaren veel voordeel van hebben. Daarnaast was het natuurlijk ook leuk om contacten via de radio te maken. Als kers op de taart was er gisteren een 6 meter opening naar Koeweit. Er staan maar liefst drie 9K2’s in het 4U1ITU logboek. Dat is een afstand van zo’n 4000 km.
De terugvlucht was geen succes. Dat de inkomende vlucht een half uur vertraging had, had geen probleem hoeven te zijn. Het boarden schoot niet op en toen de gezagvoerder kwam met een mededeling wisten we dat er iets echt mis was. Aan het einde van de startbaan, net buiten het vliegveld, was brand uitgebroken https://www.dailymail.co.uk/news/article-10838117/amp/Huge-fire-breaks-Geneva-Airport-building-near-runway-explodes.html. De startbaan moest eerst worden geïnspecteerd en werd om 19h00 vrijgegeven door de brandweer. Aankomst op Schiphol was drie uur later dan gepland en ook de bagage liet lang op zich wachten. Net na middernacht was ik thuis. Daar is deze oude man niet meer aan gewend.
Er is weinig veranderd in Genève. Toch wil ik een paar dingen noemen.
Op het vliegveld kun je geen gratis openbaar vervoer kaartjes meer krijgen. Ik vond dat altijd een aardige welkomstgeste.
Ali, waar ik altijd kebab eet, is er gelukkig nog wel en hij herkende me nog. Ook wist hij dat ik meestal een assiette kebab agneau bestel. Helaas is Petit Chalet waar we vaak aten afgebrand.
De shack (het zendhok) is er nog steeds. Twee jaar stilte/onbruik heeft de apparatuur en antennes geen goed gedaan en Attila is druk alles zo goed mogelijk weer aan de praat te krijgen. Helaas zit er geen koelvloeistof meer in de airco van de shack en omdat het gebouw dit jaar nog wordt gesloopt wordt dat niet verholpen. De buitentemperatuur is rond 28 graden. Ook met de balkondeur open is het binnen flink warm.
4U1ITU (het clubstation van de ITU) is flink gestegen op de Most Wanted List en staat nu op plaats 128. We hebben geen gebrek aan belangstelling.
Op dit moment zijn er maar weinig radio amateurs. Flavio PY2ZX vertegenwoordigt de radio amateurs van Brazilië en ik de IARU. Dat blijft nog een week zo. Op 23 mei start er een andere vergadering en dan krijgen we versterking.
Vandaag maak ik eindelijk (na bijna drie jaar) weer een reisje naar Genève. Vanmorgen zijn we voordat Margreet mij op Schiphol heeft afgezet naar Chris zijn nieuwe bootje gaan kijken. Er was zelfs tijd om een uurtje door de vele vaartjes bij Hillegom te varen.
Hans was door de Koninklijke Unie van de Belgische (Zend)amateurs UBA uitgenodigd om een presentatie te houden over het vertegenwoordigen van IARU belangen in ITU en CEPT. Daarom togen wij op zaterdag naar Mechelen, waar in Technopolis (de Belgische variant van wat ooit het Evoluon in Eindhoven was) het congres van de 75 jaar oude UBA werd gehouden.
Voor de dames was er ’s middags een rondleiding in het wandtapijten-museum. Dit was totaal niet stoffig, integendeel… het was leerzaam en gaf inspiratie. ‘s Avonds was er een diner met onze Belgische radiovrienden, dat geheel volgens verwachting erg gezellig en smakelijk was. Bij het aperitief waren er al veel lekkere hapjes en ook het diner was uitstekend. De wijn vloeide rijkelijk en gaf geen hoofdpijn. Als toegift was er een moederdagbloemetje voor de aanwezige dames. We hebben heerlijk geslapen in het van der Valk hotel in in Mechelen.
Op zondag begon moederdag zonder een in elkaar geknutseld cadeautje van mijn jongens maar met een glas champagne bij de heerlijke uitgebreide brunch in het hotel. We sloten ons bezoek aan Mechelen af met een wandeling door het sfeervolle oude centrum en een Carolus biertje op een terras van het cafe waar de opa van Egbert vroeger ieder dag een kaartje legde.
 | Monique van den Else… op Morzine 2023 |
 | Albert op wandeling in de kou |
| Albert Hugenholtz op Gelukkig nieuwjaar |
| Albert op Bijna klaar |
 | pb2t op In bejaardentempo naar Oo… |
btblog2016 