Morzine 2023

De Mur Suisse

Jacobsschelpen vooraf

klaar voor zwart

nog meer in de zon

rugby kijken

in de zon

flinke salade

waar gaan we naar toe?

Tijdens een vakantie wordt “uitrusten tot je je verveelt” geadviseerd, maar dat is onmogelijk tijdens een actieve skivakantie. Je bent 4 dagen ontzettend sportief bezig maar als beloning kun je het geploeter afsluiten met een gezellige après-ski, een jacuzzi/zwembad sessie en daarna een voortreffelijk en verrassend 3 gangen diner in Hôtel Alpen-Roc.

Zaterdag

Het was een grijze natte dag. Aan het einde van de middag was de skikleding doornat tot en met het ondergoed, maar het was heerlijk om tussen de bomen door op een dik pak witte sneeuw onze bochtjes te maken. Het gebied van Les Gets was voor iedereen gemakkelijk skiën. In de ski-kelder in het hotel kon onze kleding prima worden gedroogd. Chris had geluk met zijn handschoenen met vakje voor pasje en aan een vinger een ruitenwissertje om de skibril schoon te maken en had geen last van druppels op de skibril. Er waren veel gezellige Engelsen in het skigebied en de après-ski was anders dan met Nederlanders. Het werd een wedstrijd Rugby kijken in de pub: de Haka-bar was vol maar in Ô Chalet Burgers et Crêpes was er een gezellig happy hour met grote beeldschermen. De wedstrijd Frankrijk-Wales was spannend. ‘s Avonds was er een verrassend goed 3-gangen diner in het hotel.

Zondag

Vandaag was het tweede skigebied dat ook op loopafstand lag bezocht. Avoriaz is met zijn vele mogelijkheden een prachtig gebied met zelfs pistes naar Zwitserland. Het was mistig en slecht zicht. Het funpark voor de jeugd op de piste hebben we links laten liggen maar niet de restaurantjes met terras in de zon. Wij kregen daar een heerlijke lunch met een heeeel groot bord soep of salade. Lekker bochtjes gemaakt en op tijd naar de jacuzzi en het zwembad in het hotel. Als beloning een Rugby wedstrijd Ierland-Schotland en daarna lekker eten en uitrusten.

Maandag

“Le Mur Suisse” ze place to be. Een prachtig zonnige dag; tijd voor de “Spannendste” zwarte piste, de “Mur” die Chris en Ben vroeger al eens gedaan hebben. De allerfijnste piste voor mij is de Abricotine….niet al te moeilijk, niet te druk, 7 km lang en je kon lekker een snelheid maken van heb-ik-jou-daar….Genieten! aan het eind van de middag lekker après-ski in de zonnestoelen in een restaurantje vlak bij de gondel. Het werd nog even spannend omdat de gondel ruim een uur stil stond. De keuze of we blijven zitten op het zonnige terras of we gaan 5 km lopen op skischoenen was niet zo moeilijk. Uiteindelijk kwam alles goed. ‘s Avonds was er kaasfondue.

Dinsdag

Het sneeuwt flink op de piste, dus de oudjes hadden het zo gezien. We skiën alleen in de ochtend met als afsluiting een heerlijke lunch, glühwein en een Génépi schnapps van het huis. Deze kruidenlikeur is o.a. gemaakt van de alsemplant. Daarna hebben we (zonde succes) gezocht naar een handschoen met ritsje voor de liftpas en ruitenwissertje voor de skibril.

woensdag

De terugreis naar Nederland verloopt voorspoedig, zodat we ‘s avonds nog even naar de stembus konden.

Yverdon (2)

Grandson

Op disdag is het ook weer zonnig en is een van de oudste kastelen van Zwitserland aan de beurt, Château Grandson. De laatste tijd heb ik meer gefietst dan gewandeld maar 12 km lopen moet lukken. De wandeling gaat door een beetje vochtig bos met veel “lucky bamboo”; was het mijn geluksdag dan…? Na het bos werd het een mooie rustige wandeling langs het meer, met zicht op de wijngaarden en besneeuwde bergen in de verte. Het kasteel bestaat al meer dan 1000 jaar en wordt goed onderhouden, het ziet er prachtig uit. De adellijke familie Grandson was militair maar ook op diplomatiek gebied ervaren en vriendjes met de paus, Franse en Engelse koningen, wat niet vaak voorkwam in die tijd. Enkele eeuwen later ging het bergafwaarts en werd het kasteel verkocht. De terugweg ging heel vlotjes en ik heb me niet ingehouden, dus nu heb ik spierpijn en blaren. Morgen uitrusten.
Als afsluiting een gezellig etentje met de Nederlandse delegatie bij een gastvrij Vietnamees restaurant.

Regen

Op woensdag regende het. Ik heb de winkeltjes in het oude centrum van het stadje bekeken en lekker uitgerust want vanavond is het social event voor deelnemers aan de vergadering met hun aanhang. De start is goed: een wijnproeverij in Domaine La Chartreuse de La Lance, waar we vijf verschillende soorten wijn mochten proeven. Daarna kon je door gaan met de soort die je het lekkerste vond. Je zult begrijpen dat het al snel erg gezellig werd. Het diner is in de Wok Royal, een wokpaleis in Neuchâtel. Zelf uitzoeken wat je wilt eten en het laten bereiden door een van de koks. Lekker! We hebben meerdere keren opgeschept en ik gaf de voorkeur aan de entrees en de nagerechten (maar niets gaat boven de rijsttafel van Hans). Als afsluiting een Fortune Cookie met de tekst: er zullen nog vele reizen komen.

Zon

De laatste dag, donderdag, had ik me voorgenomen om eindelijk eens wat te lezen maar de zon lokte me weer naar buiten. Ik voel dat ik lekkerder wandel de berg op en naar beneden, dus voor mij geen saaie lange stukken, Steenbok is mijn sterrenbeeld. Als beloning een overzicht op alle bergen rondom me. Ik geniet een half uurtje op een rots op een mooi plekje van de zon en de roofvogels die door het dal vliegen. Een uurtje later sta ik weer op dezelfde plek om de zon achter de bergen te zien zakken (terwijl Hans een satellietverbinding maakt). Daarna met de Engelse delegatie “Dinner” gehad, bij een Thais restaurant, geen romantisch aangekleed restaurant maar vriendelijke snelle bediening, heerlijk eten en heel betaalbaar.

Het was weer een leuke week in de gezonde frisse berglucht en het leuke Zwitserse taaltje. De route naar huis met mooie herfstkleuren was om blij van te worden.

Heerlijke golven

Mijn eerste dag in Yverdon-les-Bains maakte ik een wandeling langs het meer van Neuchâtel. Tijdens de wandeling ging het strand over in een bos met daarin 45 menhirs. Ze staan al meer dan 6000 jaar op deze plek, zijn gebeiteld in een menselijke gedaante en sommige zijn meer dan 4-4.5 meter hoog met een gewicht tot 5 ton.

De stenen kwamen tevoorschijn toen het water in 1869-1883 2.7 m. zakte. Er wordt verteld dat op deze plek positieve golven gevoeld worden. De zon scheen in ieder geval heerlijk en het was lekker warm.

’s Avonds zijn we met zijn tweeën gaan eten bij een pizzeria. Eén huispizza voor ons beiden was genoeg.

Heen en weer

Op een mooie dag in augustus fietste ik met flinke vaart ons veerpontje op. Het is altijd leuk op ons pontje met gezellige veermannen die heen en weer heen en weer heen en weer heen en weer en weer heen varen de hele dag door. Je bent in 10 minuten aan de overkant en kunt vissen, watervogels en ganzen bestuderen en soms zeeziek worden van de golven. Deze keer sloot de Google Earth auto aan en de pontvaarders werden een beetje onrustig. Je ziet mij in een lichtblauwe jurk in een “gracieuze houding” de pontkaart zoeken in mijn tas. De Google Earth auto kwam even later in ons “pittoreske laantje” de vuilniswagen tegen en moest weer achteruit. Wat een leuke baan!

Internationale linkshandigendag

Vandaag reden we naar het Noorden van Denemarken. Het was nog onzeker of we naar Aalborg of naar Tranum aan de Noordwestkust zouden gaan. Ons eerste doel was SOTA summit Frøbjerg Bavnehøj (OZ/OZ-009) op iets minder dan een uur rijden van de camping waar we hadden overnacht. Bij de parkeerplaats waren tenten opgebouwd. Het leek wel feest. Bij het beklimmen van de heuvel kwamen we eerst een hardlopende neger tegen die naar beneden rende en boven op de top kwam er een Deen met een grote vlag, die hij omwisselde voor de wimpel die er hing. Dat Hans de vlaggenmast had gebruikt om de antenne te bevestigen was geen probleem. Daarna kwam er een stoet bejaarden met hapjes van thuis om in de schaduw in de feestttent op te zitten eten. Een schaap stond blij te blaten op de top. Allemaal redenen om te veronderstellen dat het een feestdag was. Internet gaf uitsluitsel: Op 13 augustus is het internationale linkshandigendag. Hoera!

Ik had al een tijd geen verbindingen gemaakt en omdat Denemarken voor mij nauwelijks beperkingen heeft had ik mij verheugd op deze SOTA activiteit. Jammer dat de zender kuren had. Ik moet dus nog even wachten op mijn volgende SOTA punten.

Uiteindelijk zijn we terecht gekomen op de Tranum Klit camping. Klit is Deens voor duin en we zitten dan ook op een prachtig plekje in de duinen. Afgezien van een incidentele knal van een oefening van de Deense nationale reserve is het er erg rustig.

‘s Avonds zijn we naar het strand gefietst. Het strand is prima toegankelijk voor gewone auto’s en er werd volop genoten van de zonsondergang. Door al het licht van zowel zon als maan hebben we nog geen vallende ster gezien.

maansopkomst

Van Schleswig-Holstein ging onze reis verder naar Denemarken. We hadden een camping uitgezocht op het eiland Funen (Fyn). Helaas was deze vol. Via allerlei binnenweggetjes, eigenlijk een soort van achtbaan met onderweg allerlei oogstactiviteiten en oponthoud door landbouwmachines reden we verder naar de volgende camping. Daar was nog genoeg plaats. We werden allerhartelijkst ontvangen met de mededeling dat er die avond feest was in de tent bij de barbecue. Later bleek dat ze daar elke avond feest hebben. Het enige minpuntje is de stank van rottend zeewier. Gelukkig was dat over toen het vloed werd en de wind ging liggen. We hebben gedineerd in gezelschap van leuke Nederlanders uit de regio Arnhem/Nijmegen.

De opkomst van de volle maan was een waar spektakel. Hoe indrukwekkend  kan zo’n natuurverschijnsel zijn. Zelfs in je bed in de camper kon je de maan breed over het water zien schijnen met een glinsterend effect had. De vallende sterren waren helaas onzichtbaar door de volle maneschijn. In het donker kon Hans de gebruiksaanwijzing van de camera niet bestuderen. Het onderwerp belichting van de opkomst van de maan heeft nog aandacht nodig.

Zeeuwse Bolussen land

We zijn een weekend uitgenodigd voor de IOTA contest in Burgh Haamstede op het eiland Schouwen Duiveland en ja hoor…de duiven maken ons wakker als de zon opkomt. Na een week verschrikkelijk hard gewerkt te hebben heb ik wel zin in gezellig Belgisch gezelschap. Hans gaat zenden en eten maken, de Belgen gaan zenden en eten. Claude ON7TK had in zijn kelder nog wat mooie wijntjes gevonden… Genieten! Ook van het mooie Vlaamse taaltje. Ik ga fietsen, en uitrusten. Het dorpje is charmant en er heerst een goede gemoedelijke sfeer. Er is een kasteel waar de schoonfamilie van Ben nog iets mee te maken heeft. Maar ik mag niets zeggen over de deelname aan de zwaarste marathon van Nederland die Chris en Ben hier 5 jaar geleden hebben gelopen met goed resultaat. 

Vandaag is het Zeeuwse weer iets minder en heeft keuzestress: motregen, dikke druppels, zon of wind. Dus heerlijk gefietst, heen door het bos naar Neeltje Jans, en terug langs de Oosterschelde, wind in de rug en voeten stil op de trappers. Ik heb geen bultruggen gezien. Bij de warme bakker heb ik een warme Zeeuwse bolus gescoord. Het was de laatste en hij was warm, zoet en heerlijk. Het zadel van de fiets is wat plakkerig geworden.

Soldaat van Oranje

Voor mijn 65e verjaardag had ik van de kinderen twee kaartjes voor soldaat van Oranje gekregen. Gisteren was het eindelijk zover dat we naar deze spectaculaire musical gingen. We hadden prima stoelen op de 1e rang. Het verhaal was bekend en boeiend, maar met ook veel humor. De eindstrijd was met veel vuurwerk en ontroerend toen de bevrijding kwam.

We zaten te gniffelen bij het telkens terugkeren van zendapparatuur, die vanuit Engeland naar Nederland werd gesmokkeld. In het geheim werd dan verbinding gemaakt met de geallieerden en daarvoor zaten dan 5 dames in uniform achter de apparatuur in morse te zenden, precies zoals dat in Bletchly Park gebeurde in de tweede Wereldoorlog. We hadden dat al gezien tijdens een rondleiding ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan van de RSGB de zendamateur vereniging van Groot Brittannië.

In de pauze stond er een tafeltje voor ons klaar met een glas wijn en flink wat snacks. Ook handig was onze parkeerplaats dicht bij de uitgang zodat we niet in de vertrekfile kwamen. Voor hen die de musical nog niet hebben gezien: Het is echt de moeite waard.

Friedrichshafen

Op donderdagmorgen zijn we naar Hochbühl (DM/BW-850), een top die we nog niet eerder hadden “bedwongen”, gegaan. Het was een makkelijke en leuke wandeling, met tal van vlinders, waarbij de keizersmantel een voorliefde voor paardenpoep bleek te hebben. Op donderdagmiddag ging Hans Jan DJ5AN/PA1TT even helpen om te EUDXF stand in te richten en daarna was er weer alle tijd voor het eigenlijke doel van onze reis naar Friedrichshafen. Het was een feest om onze vrienden en vriendinnen zendamateurs uit Europa en daarbuiten in levende lijve te zien en te omhelzen. Ik besef hoeveel vrienden en kennissen we in de laatste 30 jaar hebben gekregen en er zijn ook weer nieuwe contacten gelegd met mensen met een ècht verhaal.

Tijdens de IARU International Meeting op vrijdag werd Hans vereerd met de G2BVN Roy Stevens Memorial Trophy, de hoogste IARU Region 1 onderscheiding, voor zijn inspanningen voor IARU Region 1 en ‘s-avonds hoefde er niet te worden gekookt vanwege de uitstekende hapjes die tijdens de DARC receptie werden geserveerd. Al snel hadden we gezellig tafelgezelschap gevonden en het was jammer dat de receptie al zo snel weer was afgelopen.

Op zaterdag waren we voornamelijk te vinden in de EUDXF stand, maar ook bij de ons omringende DX-clubs. De drank vloeide rijkelijk, vooral bij de Franstaligen.

Twee dagen liepen we met een big smile over de beurs. Tot volgend jaar 73/88.

Alhoewel we de terugreis in twee delen hadden willen hakken, bleken we op zondagmorgen al om 11 uur klaar te zijn voor vertrek. We zijn daarom maar in één ruk terug gereden. Er was weinig vrachtverkeer en dat maakte de rit door Duitsland gemakkelijk.

Vingerhoedskruid

Digitalis purpurea

Ik denk dat mijn moedertje vanuit de hemel de vingerhoeden af en toe een sloot water geeft. Ze komen uit haar tuin en voor het eerst staan ze er mooi bij. Vroeger thuis hadden we op een gegeven moment een grote muur van vingerhoedskruid, een prachtig gezicht. Mijn vader heeft ze toen verwijderd omdat ze erg giftig zijn en dus gevaarlijk met 6 spelende kinderen in de tuin.