Charlie Chaplin

het menu

Vanmorgen ben ik de boulevard in zuidelijke richting gevolgd naar het Middeleeuws kasteel Chillon.
De boulevard is beplant  met de meest aparte in- en uitheemse bomen, die nu dankzij hun herfstkleuren op zijn mooist zijn. De wandeling was net iets meer dan 4 km heen en ook weer terug.

Aan het eind van de middag kom ik een beetje bij op de luxe bank in de lobby van het hotel met prachtig uitzicht op het meer. ‘s Avonds worden we in de bus geladen en gedropt in het woonhuis van Charlie Chaplin. De rondleiding door het huis is oké, maar de daarop volgende rondleiding door de filmstudio met veel lawaai kan ik wat minder waarderen.

Het diner in het restaurant Modern Times was weer wel de moeite waard. We hadden een aangenaam tafelgezelschap uit Portugal en een voortreffelijk diner. 

Texel 2

Vanmorgen sliepen we lekker uit en werden we wakker van een zonnetje. Het is heel stil op de camping en de medegasten zijn erg vriendelijk. In alle vroegte zijn we op de fiets gesprongen voor een tocht van 35 km naar De Koog, Den Burg, Oudeschild en langs de veerhaven weer terug. We fietsten door het bos, de duinen, leuke stadjes en langs de Waddenzee. Net als gisteren hebben we geluncht in Oudeschild. Na terugkomst op de camping hebben we onze Skuumkoppe (Texels bier) geproefd om vervolgens uit te gaan rusten op het grote, vrij stille strand. We hadden eerst een plekje uit de wind gevonden tegen de duinrand, maar dat bleek te warm en toen zijn we in de wind gaan zitten. Net voordat we verbrand waren, zijn we terug gegaan. De race van Max Verstappen konden we via de iPhone volgen en gelukkig heeft hij gewonnen!!! En we gingen alweer eten in het camping restaurant.

Zandvoort

Vandaag hebben we Chris en Rianne in hun fijne vakantiehuis in Zandvoort opgezocht. Dit ligt naast het Formule 1 Circuit waar over een paar weken Max Verstappen gaat racen en er wordt hard gewerkt om er een mooi festijn van te maken. We hebben een flink stuk langs de zee gewandeld en de camperparkeerplaats geïnspecteerd. En natuurlijk kibbeling en calamares gegeten met je hand boven het bordje omdat de meeuwen het zo voor je neus wegkapen.

 

de Elzas

De reisbeperkingen vervallen in een rap tempo. Zo is het na terugkeer vanuit Frankrijk niet meer nodig om in quarantaine te gaan. Na tien maanden thuis was dat reden genoeg voor een lang weekend naar de Elzas. Op vrijdag zijn we via Duitsland gereden. Het enige dat we aan de grens merkten was dat er een SMS je binnen kwam. Die mag je tijdens het rijden niet openen en we weten nu nog steeds niet wat er in staat. Voor Frankrijk hadden we een gezondheidsverklaring ingevuld. Daar heeft niemand naar gevraagd.

Ons hele gezin is trouwens in het buitenland: Chris geniet van zijn laatste week op Curaçao en Ben is aan het werk op een veerboot die tussen Valencia en Palma de Mallorca heen en weer vaart.

Op vrijdag, na een dikke vijf uur rijden kwamen we aan op onze camping in Wasselonne, iets West van Straatsburg. De dagtemperatuur is uitstekend en de nachten zijn flink koud. Onder ons winterdekbed houden we het goed warm.

Zaterdag was een SOTA dag. Onze eerste top was de Brotschberg (FL/VO-050). Die lag in het zonnetje met een heel leger aan roze vingerhoedskruiden. Daarna was er een klein intermezzo, het Château du Haut-Barr, dat voor een deel dateert uit de 12e eeuw. Een deel van het kasteel is te zien op de foto hierboven. Na de enge trappen wordt je beloond met een mooi uitzicht.

Weer even terug naar Ben. Die zagen we op onze smartphone voorbij komen. Zijn klus op Mallorca was sneller klaar dan verwacht.

De Geissfels (FL/VO-115) is onze tweede summit die we bereiken na een korte wandeling met veel druïde-rotsen. De stenen op de grond glinsteren in de zon. Ik heb er wat meegenomen als aanvulling voor mijn stenen verzameling De derde en laatste summit was het Château d’ Ochsenstein. Toen we daar in 2017 waren was er een stortbui. Deze keer is het mooi zonnig op de top en ik volg paragliders die door de lucht zweven. Ik heb zelfs een krekel gehoord. Op de camping is het gezellig en de grote barbecue wordt aangestoken zodat je er veel vlees kunt roosteren. Un verre de vin mag niet ontbreken.

Op zondag worden we na heerlijk te hebben geslapen al vroeg gewekt door kerkklokken. We gaan vroeg op pad en rijden door veel leuke Elzasser dorpjes en wijngaarden naar de Weissenberg (FL/VO-151) welke zo te horen naast een schietterrein ligt. Vandaag kan ik wel merken dat ik lang niet gewandeld heb, de wandeling is best pittig en ik heb boven een energiereep nodig. Het is fijn om weer in de bergen te zijn, de conditie komt vanzelf wel weer. Daarna doen we nog een top, de Rocher de Grendelbruch (FL/VO-116). Ook hier zijn mooie druïdestenen en veel varens. Het is er mysterieus en heel stil en er is geen zuchtje wind. Altijd weer een cadeautje boven op de top na de inspanning.

Terug op de camping zijn we precies op tijd om de Formule 1 Race in Oostenrijk te volgen. Max Verstappen won de race met glans. Daarna begon het te regenen en konden we onze nieuwe luifel testen. De bat-wing is goedgekeurd. ’s Avonds aten we merguez worstjes van onze behaaglijk brandende barbecue: een gezellige afsluiting van dit korte tripje naar de Elzas.

Op maandag pakten we in en reden via Luxemburg en België weer naar Ingen.

Het kan vriezen het kan dooien

en Ben bracht van het landgoed een prachtige bos katjes mee.

Het weer is de laatste dagen heel wisselend. De ene dag lig je in de hangmat met je zonnebril, de volgende ochtend sta je om half 7 ‘s ochtends je auto te krabben. Maar waar ik na de donkere winter dan weer heel erg van geniet is een half uurtje naar en van mijn werk rijden met zonsopkomst en zonsondergang.

Met m’n moedertje naar de Prik

Ze vond het zelf ook wel goed dat ze een prik zou krijgen maar het was zo’n gedoe. Het maken van een afspraak viel niet mee. Na drie telefoontjes verspreid over twee dagen had ik twee afspraken gekregen. Uiteindelijk was dit te danken aan een doortastende figuur aan de andere kant van de lijn. Het Probleem was dat het om 19.00 uur zou zijn en ik ‘s middags nog moest werken. Een uur eerder gestopt met werken en een drukke route naar Helmond. Daar zat mijn moedertje “pontificaal” (een woord dat ze zelf gebruikt) aangekleed te wachten, fris en schoon en ze mopperde nog niet eens.

Voor mijn moeder was de rit in de auto een hele belevenis. Ze liep met stok en aan mijn arm harder dan ik. Op de priklocatie waren allemaal lieve mensen die zich verbaasden over haar leeftijd, 98! en ze had niet eens een medicijnenlijst, nou ja “soms nam ze wel eens een halve paracetamol”. Ze vertelde honderduit, eindelijk zag ze weer eens wat mensen na een jaar thuis te zijn geweest. Het beviel haar goed. Intussen had ik nog niet gegeten en met een hongerige maag door de stromende regen was niet leuk. Pas toen ik weer 120 op de teller mocht reed mijn autootje als een tierelier en kwam ik net voor de avondklok thuis.

Verjaardagscadeau

Tegenwoordig kun je in de supermarkt een gratis boek meenemen en ik zie daar vaak juweeltjes staan, o.a. oude boeken die niet meer te koop zijn. Daardoor heeft mijn bibliotheek zich erg uitgebreid en leen ik ook boeken uit aan vrienden.

Dit jaar kreeg ik voor mijn verjaardag een heel speciaal cadeau van de kinderen: een apparaat waarmee ik stempels in papier kan zetten en er geen boek meer kwijt raakt. Ik mocht zelf het ontwerp kiezen en het resultaat is heel mooi en stijlvol geworden. Ik ben er erg blij mee en de hele familie kan er gebruik van maken.

Experiment met magnolia

Deze winter blijven we vooral binnen omdat het een aantal weken koud en guur is met vorst en oostenwind en iedereen wacht op de lente. Hans heeft een tak van de magnolia binnen gezet in een vaas met water. Tot mijn verbazing begon na enkele weken het beschermende blad rond de knoppen af te vallen en de bloemetjes open te gaan.

Weer wat geleerd.

Nog meer pret

Het is dit weekend Carnaval, Valentijnsdag, PACC contest en IJSPRET! Vooral dat laatste was fijn in deze coronatijd, de Nederlanders genieten er massaal van. Gisteren werden we door Pauline uitgenodigd om in Buurmalsen langs te komen op de koffie. Op hun landgoed Burghmalsen diende de vijver als ijsbaan voor het dorp en in het stralende, maar erg koude weer waren flink wat dorpsgenoten aan het genieten van het schaatsen.

Ben met ijs-mutsen

De IJsbar voorzag iedereen van diverse versnaperingen en de koek en zopie smaakte extra goed bij het gezellige vuurtje.

toverhazelaar

Vorig jaar om deze tijd vierden we vakantie in het zonnige Caribisch gebied en kregen we een mooi kleurtje. Dit jaar komt de gele kleur van onze toverhazelaar die elk jaar weer midden in de winter uitbundig staat te bloeien en ook nog een lekkere geur verspreidt. Benieuwd hoe hij het gaat houden de komende week als er sneeuw en vorst wordt verwacht.