Verjaardagscadeau

Tegenwoordig kun je in de supermarkt een gratis boek meenemen en ik zie daar vaak juweeltjes staan, o.a. oude boeken die niet meer te koop zijn. Daardoor heeft mijn bibliotheek zich erg uitgebreid en leen ik ook boeken uit aan vrienden.

Dit jaar kreeg ik voor mijn verjaardag een heel speciaal cadeau van de kinderen: een apparaat waarmee ik stempels in papier kan zetten en er geen boek meer kwijt raakt. Ik mocht zelf het ontwerp kiezen en het resultaat is heel mooi en stijlvol geworden. Ik ben er erg blij mee en de hele familie kan er gebruik van maken.

Experiment met magnolia

Deze winter blijven we vooral binnen omdat het een aantal weken koud en guur is met vorst en oostenwind en iedereen wacht op de lente. Hans heeft een tak van de magnolia binnen gezet in een vaas met water. Tot mijn verbazing begon na enkele weken het beschermende blad rond de knoppen af te vallen en de bloemetjes open te gaan.

Weer wat geleerd.

Nog meer pret

Het is dit weekend Carnaval, Valentijnsdag, PACC contest en IJSPRET! Vooral dat laatste was fijn in deze coronatijd, de Nederlanders genieten er massaal van. Gisteren werden we door Pauline uitgenodigd om in Buurmalsen langs te komen op de koffie. Op hun landgoed Burghmalsen diende de vijver als ijsbaan voor het dorp en in het stralende, maar erg koude weer waren flink wat dorpsgenoten aan het genieten van het schaatsen.

Ben met ijs-mutsen

De IJsbar voorzag iedereen van diverse versnaperingen en de koek en zopie smaakte extra goed bij het gezellige vuurtje.

toverhazelaar

Vorig jaar om deze tijd vierden we vakantie in het zonnige Caribisch gebied en kregen we een mooi kleurtje. Dit jaar komt de gele kleur van onze toverhazelaar die elk jaar weer midden in de winter uitbundig staat te bloeien en ook nog een lekkere geur verspreidt. Benieuwd hoe hij het gaat houden de komende week als er sneeuw en vorst wordt verwacht.

Alweer jarig

Het houdt maar niet op, al 64 mooie jaren achter de rug. Koffie op bed. Een gekookt eitje en geroosterde boterhammetjes met Franse brie en honing. Daarna een rondleiding in het tijdelijke appartement van Ben en Pauline in Gorinchem met appeltaart en slagroom van Hans en vooruitlopend op de sneeuw voor vanavond de skitaart. ‘s Avonds de “blizzard” Pizza met sneeuw i.p.v. parmezaanse kaas, buiten geroosterd op de barbecue met een heerlijk glas wijn. Als toetje een heerlijke avondwandeling door de zachte witte sneeuw om al die calorieën te vergeten. Een 10!

Pasen

Na een maand van inactiviteit hadden hadden ze me weer nodig op de OK. Afgelopen donderdag en vrijdag ben ik weer in Nijmegen aan het werk gegaan. Het was gezellig om mijn collega’s weer te zien. Met een spatbril, masker, handschoenen en voldoende afstand is het goed om te doen.

Gisteren ben ik bij mijn moeder op bezoek geweest. Dat was een lange tijd geleden. Ook mijn moeder was erg blij me te zien, ze heeft er lang op moeten wachten. Vandaag eerste paasdag zijn Hans en ik naar Wageningen gefietst om wat boodschappen te doen, 32 kilometer in totaal. Het weer was fantastisch. Na de middag werd er weer stevig geklust in en om de tuin. De barbecue staat al weer te branden. Pizza en een glaasje wijn. Wat willen we nog meer?

Gustavia

Vandaag zijn we gaan rondkijken in Gustavia, de hoofdstad van Saint Barthélemy. De stad is vernoemd naar de Zweedse koning Gustaf. Lang geleden was dit eiland de enige Zweedse kolonie in het Caribisch gebied.

Veel straatnamen worden zowel in het Zweeds als ook in het Frans aangeduid.

Na een wandeling naar een fort/vuurtoren met mooi uitzicht belandden we in het winkelcentrum. Het was geen Mall maar heel leuk opgezet met kleine winkeltjes en restaurantjes/barretjes in een doolhof van trappetjes waar je zomaar per ongeluk bij Louis Vuitton en Cartier binnenstapte en met “echte” verkoopsters. We hebben alleen lekker geslenterd. Ik sla mijn slag wel op Sint Maarten dat belastingvrij is. Verder zijn we lekker lui geweest vandaag. Het heeft zelfs 1 minuut keihard geregend. Hans kreeg zoveel reacties met zenden dat hij geen tijd had om zijn biertje te drinken. Als afsluiting van de avond is er een krekelconcert.

 

Saint Barthélemy

just before landing on St Barts

It was still dark when our son Chris dropped us off at Hato airport in Curaçao for the next part of our Caribbean adventure. With Winair we flew to Sint Maarten and from there to Saint Barthélemy (St. Barts for short) located about 35 kilometers Southeast of Sint Maarten. We had just missed our connection, but luckily we were put on the next flight that left 40 minutes later. The plane was a small Twinotter DHC 6-300 and we were the only passengers. There is a fight between St Barts and Saba which has the dangerous runway. All we can tell is that the landing between the mountains was spectacular. After picking up our rental car we went to a nice quiet Airbnb called “Hidden Paradise”. The cottage has a swimming pool and a balcony and doors don’t have to be locked. It is slightly cooler here than on Curaçao. There are narrow hilly roads as if you are on the roller coaster. We have not seen any traffic lights yet and there is no mass tourism on the island that covers 24 square kilometers. We were told that it is expensive here, but the prices in the supermarket are not that bad with a bottle of pastis for only € 3.99. Hans has made his first radio contacts. Propagation to Europe is surprisingly good on 30 meters.

For our Dutch readers

Vanmorgen in alle vroegte werden we door Chris afgezet op vliegveld Hato van Curaçao voor het vervolg van ons Caribisch avontuur. We vlogen met Winair naar Sint Maarten om daar over te stappen naar Saint Barthélemy (St. Barts in het kort) dat zo’n 35 kilometer Zuidoost van Sint Maarten ligt. Onze aansluiting hadden we net gemist, maar gelukkig werden we op de volgende vlucht die 40 minuten later vertrok gezet. We hadden de kleine Twinotter DHC 6-300 helemaal voor ons alleen. Er is een onderlinge strijd of de landingsbaan op Saba of die op Saint Barthélemy  gevaarlijker is. Die van St Barts is een beetje langer dan op Saba, maar de landing tussen de bergen was spectaculair. Nadat we onze huurauto hadden opgehaald gingen we naar een leuke rustige Airbnb “Hidden Paradise” geheten. Het huisje heeft een zwembad en een balkon en de deur hoeft niet op slot. Het is hier ietsje koeler dan op Curaçao. Er zijn smalle weggetjes omhoog en omlaag alsof je in de achtbaan zit. We hebben nog geen stoplichten gezien en er is geen massatoerisme op het  eiland dat 24 vierkante kilometer groot is. Het schijnt hier duur te zijn, maar de prijzen in de supermarkt vallen erg mee met als knaller een fles pastis voor € 3.99. Hans heeft zijn eerste verbindingen inmiddels ook gemaakt. Het gaat op 30 meter onverwacht goed richting Europa.

40 jaar geleden

En zo zag het er 40 jaar geleden uit…

Een mooi vak, spannend en vermoeiend maar met veel voldoening. En met een goede sfeer in het team kom je ver.

Vakwerk

Terwijl Hans 4 weken in Sharm el Sheikh met de grijze mannen in de vergadering in discussie gaat hebben Chris en Ben met elkaar, aanhang en vrienden de bloemetjes buiten gezet op Curacao. Ik geniet hier met volle teugen van de heftige herfst en kan niet genoeg krijgen van de kleuren. Ik heb veel vrijheid en kan doen en laten wat ik wil. Daarnaast ben ik ook met het serieuze werk.

Dat houdt in : assisteren bij operaties oogheelkunde CWZ. in het donker lenzen verwijderen en in het licht lenzen vouwen

Het vraagt veel concentratie en oplettendheid, maar geeft ook veel voldoening. Dankbare patiënten die blij zijn na zo’n operatie weer beter te kunnen zien en te genieten van de mooie kleuren. Na een 9-urige werkdag ben ik wel op, maar het gezellige team en het zakcentje zorgen ervoor dat ik met plezier naar mijn werk ga.