Gustavia

Vandaag zijn we gaan rondkijken in Gustavia, de hoofdstad van Saint Barthélemy. De stad is vernoemd naar de Zweedse koning Gustaf. Lang geleden was dit eiland de enige Zweedse kolonie in het Caribisch gebied.

Veel straatnamen worden zowel in het Zweeds als ook in het Frans aangeduid.

Na een wandeling naar een fort/vuurtoren met mooi uitzicht belandden we in het winkelcentrum. Het was geen Mall maar heel leuk opgezet met kleine winkeltjes en restaurantjes/barretjes in een doolhof van trappetjes waar je zomaar per ongeluk bij Louis Vuitton en Cartier binnenstapte en met “echte” verkoopsters. We hebben alleen lekker geslenterd. Ik sla mijn slag wel op Sint Maarten dat belastingvrij is. Verder zijn we lekker lui geweest vandaag. Het heeft zelfs 1 minuut keihard geregend. Hans kreeg zoveel reacties met zenden dat hij geen tijd had om zijn biertje te drinken. Als afsluiting van de avond is er een krekelconcert.

 

Saint Barthélemy

just before landing on St Barts

It was still dark when our son Chris dropped us off at Hato airport in Curaçao for the next part of our Caribbean adventure. With Winair we flew to Sint Maarten and from there to Saint Barthélemy (St. Barts for short) located about 35 kilometers Southeast of Sint Maarten. We had just missed our connection, but luckily we were put on the next flight that left 40 minutes later. The plane was a small Twinotter DHC 6-300 and we were the only passengers. There is a fight between St Barts and Saba which has the dangerous runway. All we can tell is that the landing between the mountains was spectacular. After picking up our rental car we went to a nice quiet Airbnb called “Hidden Paradise”. The cottage has a swimming pool and a balcony and doors don’t have to be locked. It is slightly cooler here than on Curaçao. There are narrow hilly roads as if you are on the roller coaster. We have not seen any traffic lights yet and there is no mass tourism on the island that covers 24 square kilometers. We were told that it is expensive here, but the prices in the supermarket are not that bad with a bottle of pastis for only € 3.99. Hans has made his first radio contacts. Propagation to Europe is surprisingly good on 30 meters.

For our Dutch readers

Vanmorgen in alle vroegte werden we door Chris afgezet op vliegveld Hato van Curaçao voor het vervolg van ons Caribisch avontuur. We vlogen met Winair naar Sint Maarten om daar over te stappen naar Saint Barthélemy (St. Barts in het kort) dat zo’n 35 kilometer Zuidoost van Sint Maarten ligt. Onze aansluiting hadden we net gemist, maar gelukkig werden we op de volgende vlucht die 40 minuten later vertrok gezet. We hadden de kleine Twinotter DHC 6-300 helemaal voor ons alleen. Er is een onderlinge strijd of de landingsbaan op Saba of die op Saint Barthélemy  gevaarlijker is. Die van St Barts is een beetje langer dan op Saba, maar de landing tussen de bergen was spectaculair. Nadat we onze huurauto hadden opgehaald gingen we naar een leuke rustige Airbnb “Hidden Paradise” geheten. Het huisje heeft een zwembad en een balkon en de deur hoeft niet op slot. Het is hier ietsje koeler dan op Curaçao. Er zijn smalle weggetjes omhoog en omlaag alsof je in de achtbaan zit. We hebben nog geen stoplichten gezien en er is geen massatoerisme op het  eiland dat 24 vierkante kilometer groot is. Het schijnt hier duur te zijn, maar de prijzen in de supermarkt vallen erg mee met als knaller een fles pastis voor € 3.99. Hans heeft zijn eerste verbindingen inmiddels ook gemaakt. Het gaat op 30 meter onverwacht goed richting Europa.

40 jaar geleden

En zo zag het er 40 jaar geleden uit…

Een mooi vak, spannend en vermoeiend maar met veel voldoening. En met een goede sfeer in het team kom je ver.

Vakwerk

Terwijl Hans 4 weken in Sharm el Sheikh met de grijze mannen in de vergadering in discussie gaat hebben Chris en Ben met elkaar, aanhang en vrienden de bloemetjes buiten gezet op Curacao. Ik geniet hier met volle teugen van de heftige herfst en kan niet genoeg krijgen van de kleuren. Ik heb veel vrijheid en kan doen en laten wat ik wil. Daarnaast ben ik ook met het serieuze werk.

Dat houdt in : assisteren bij operaties oogheelkunde CWZ. in het donker lenzen verwijderen en in het licht lenzen vouwen

Het vraagt veel concentratie en oplettendheid, maar geeft ook veel voldoening. Dankbare patiënten die blij zijn na zo’n operatie weer beter te kunnen zien en te genieten van de mooie kleuren. Na een 9-urige werkdag ben ik wel op, maar het gezellige team en het zakcentje zorgen ervoor dat ik met plezier naar mijn werk ga.

Herfst

De herfst in de Betuwe is een gezellige tijd. Overal rijden tractors met houten bakken vol met appels en peren die meestal door plukkers uit de Balkan worden gevuld. Ze werken heel snel en maken lange dagen. Intussen wordt er door ons lekker genikst en gefietst in het zonnetje over de dijk naar Rhenen.

In de uiterwaarden kom je veel watervogels tegen waarvan de ooievaar de sierlijkste is. Het mooie uitzicht op de dijk en de zonsop- en ondergang wordt vooral in de weekenden bewonderd  (soms ook wel verstoord) door rally’s van de mooiste oldtimers, motoren, scooters, koetsjes met paarden, sportieve wielrenners, bejaarde e-bikers, wandelaars die oefenen voor de 4-daagse, solexen met antieke helmen en lange leren jassen, en tuktuks.

 

 

 

 

OL88YL

staand: Renata OK1GB – Marion OE3YSC – Dora HB9EPE – Julia OE3YJM – Eva HB9FPM – Gabriela HB9GNP – Franka HB9GWF – Raisa UB1AOA – Margreet K2XYL – Alena OK2APY voor: Vroni HB9HVW – Siggi DK2YL – dochter Gianna, hond Paulina en Chantal HB9FRC

De volgende dag rijden we richting Brno, naar het contest-station voor het YL Treffen. 15 vrouwelijke zendamateurs gaan een weekje achter de zender met de roepnaam OL88YL. Tijdens het zenden krijg ik ondersteuning van Hans, want ik heb alleen ervaring bovenop een bergtop.

samen achter de zender. gezellig!

Het stortregent buiten. ’s Avonds is er een diner in het resort waar de meeste deelnemers verblijven. Hans en ik liggen lekker in onze camper bij het contest-station OK5Z.

Met Karel OK2ZI en Ruda OK2ZA voor een van de antennes

De volgende dag gaan we op fiets over het Tsjechische platteland naar een SOTA heuveltop Zelený kopek (OK/VY-056).  Bij terugkomst zijn bijna alle andere deelnemers gearriveerd. Ze komen uit Tsjechië,  Rusland, Zwitserland, Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland en Nederland (of is het toch de VS?). Het is flink schakelen met de taal, Duits en Engels. Het is druk achter de zenders. Nadat er foto’s worden gemaakt kunnen wij er weer vandoor, richting huis, maar dan met een stop halverwege.

3 dagen Wenen

Nee, het was geen 3 dagen huilen met dat mooie weer. Ons hotel stond midden in een aangenaam winkelgebied. Ik heb me daar goed vermaakt. Omdat ik alleen handbagage bij me had met weinig reserveruimte,  moest ik me wel inhouden. Er was nog wel wat plaats voor de kleurige reisgidsen voor mijn verzameling. In dit gebied kun je e-steps, lenen/huren en er werd veel gebruik van gemaakt, zelfs een rolstoel met step eronder kwam langs gesneld.

Op de derde dag ben ik in een half uurtje naar het Schloss Schönbrunn gelopen. Jammer van de vele blije Aziaten in een lange wachtrij voor de kassa. De tuin was gratis, en zeer de moeite waard met veel nieuwe verrassingen. Hans vergaderde elke dag en ’s avonds waren er gezellige etentjes met de zendamateurs. (Foto’s volgen)