Na 40 jaar werken heb ik vrij genomen; vanaf mijn 18e jaar heb ik gewerkt, met uitzondering van enkele jaren voor de kinderen gezorgd te hebben en 3 jaar in Washington gewoond. Half november ga ik met pensioen maar de laatste jaren is er zo’n toename van werkdruk dat ik geen plezier meer heb in mijn werk als operatieassistent in de gezondheidszorg.
Gisteren was mijn laatste werkdag. Ik werd uitgebreid in het zonnetje gezet door mijn lieve collega’s waar ik bijna 9 jaar mee heb gewerkt en overladen met cadeautjes en lieve woorden. Vooral de erehaag met applaus van mijn collega’s was ontroerend en om nooit te vergeten.
Nu kan ik elke dag uitslapen en gaat de wekker niet om 5.30 uur, geen ijs krabben in de kou of file op weg naar huis maar af en toe een wijntje drinken in de hangmat in het zonnetje en laat naar bed….en klussen in huis en tuin.
Vandaag hadden we de kinderen en hun aanhang te eten. Margreet had drie kilo asperges geschild en die werden met ei, botersaus, aardappelen en rauwe of gekookte ham geserveerd. In de kelder vond ik een fles Chablis met zwaar gehavend etiket. Binnen in de fles bleek alles keurig in orde. De goudgele ruim twintig jaar oude wijn smaakte verrukkelijk bij het witte goud. Morgen s er in het kader van de restverwerking aspergesoep.
De Mur SuisseJacobsschelpen voorafklaar voor zwartnog meer in de zonrugby kijkenin de zonflinke saladewaar gaan we naar toe?
Tijdens een vakantie wordt “uitrusten tot je je verveelt” geadviseerd, maar dat is onmogelijk tijdens een actieve skivakantie. Je bent 4 dagen ontzettend sportief bezig maar als beloning kun je het geploeter afsluiten met een gezellige après-ski, een jacuzzi/zwembad sessie en daarna een voortreffelijk en verrassend 3 gangen diner in Hôtel Alpen-Roc.
Zaterdag
Het was een grijze natte dag. Aan het einde van de middag was de skikleding doornat tot en met het ondergoed, maar het was heerlijk om tussen de bomen door op een dik pak witte sneeuw onze bochtjes te maken. Het gebied van Les Gets was voor iedereen gemakkelijk skiën. In de ski-kelder in het hotel kon onze kleding prima worden gedroogd. Chris had geluk met zijn handschoenen met vakje voor pasje en aan een vinger een ruitenwissertje om de skibril schoon te maken en had geen last van druppels op de skibril. Er waren veel gezellige Engelsen in het skigebied en de après-ski was anders dan met Nederlanders. Het werd een wedstrijd Rugby kijken in de pub: de Haka-bar was vol maar in Ô Chalet Burgers et Crêpes was er een gezellig happy hour met grote beeldschermen. De wedstrijd Frankrijk-Wales was spannend. ‘s Avonds was er een verrassend goed 3-gangen diner in het hotel.
Zondag
Vandaag was het tweede skigebied dat ook op loopafstand lag bezocht. Avoriaz is met zijn vele mogelijkheden een prachtig gebied met zelfs pistes naar Zwitserland. Het was mistig en slecht zicht. Het funpark voor de jeugd op de piste hebben we links laten liggen maar niet de restaurantjes met terras in de zon. Wij kregen daar een heerlijke lunch met een heeeel groot bord soep of salade. Lekker bochtjes gemaakt en op tijd naar de jacuzzi en het zwembad in het hotel. Als beloning een Rugby wedstrijd Ierland-Schotland en daarna lekker eten en uitrusten.
Maandag
“Le Mur Suisse” ze place to be. Een prachtig zonnige dag; tijd voor de “Spannendste” zwarte piste, de “Mur” die Chris en Ben vroeger al eens gedaan hebben. De allerfijnste piste voor mij is de Abricotine….niet al te moeilijk, niet te druk, 7 km lang en je kon lekker een snelheid maken van heb-ik-jou-daar….Genieten! aan het eind van de middag lekker après-ski in de zonnestoelen in een restaurantje vlak bij de gondel. Het werd nog even spannend omdat de gondel ruim een uur stil stond. De keuze of we blijven zitten op het zonnige terras of we gaan 5 km lopen op skischoenen was niet zo moeilijk. Uiteindelijk kwam alles goed. ‘s Avonds was er kaasfondue.
Dinsdag
Het sneeuwt flink op de piste, dus de oudjes hadden het zo gezien. We skiën alleen in de ochtend met als afsluiting een heerlijke lunch, glühwein en een Génépi schnapps van het huis. Deze kruidenlikeur is o.a. gemaakt van de alsemplant. Daarna hebben we (zonde succes) gezocht naar een handschoen met ritsje voor de liftpas en ruitenwissertje voor de skibril.
woensdag
De terugreis naar Nederland verloopt voorspoedig, zodat we ‘s avonds nog even naar de stembus konden.
Vanmorgen om 7:00 uur vertrokken we richting Morzine voor een korte skivakantie. Ben, Pauline, Margreet en ik gingen met de auto. Om 17.00 uur waren we ter plaatse. Chris en Rianne vlogen met de KLM naar Genève en vervolgens met de bus. Zij kwamen al voor de middag aan.
We verblijven in Hôtel Alpen Roc, waar we in 2006 ook al eens zijn geweest. Er is het nodige veranderd en verbeterd. De eetzaal is een stuk groter, de kamers zijn gemoderniseerd en in plaats van het vaste menu konden we nu kiezen uit verschillende hoofd- en voorgerechten en desserts. Het was allemaal erg lekker. De drank vloeide rijkelijk en de hoofdpijn gaat komen op de laatste dag wanneer we de rekening gaan betalen. Vannacht gaat het flink sneeuwen, zegt de weersvoorspelling. We gaan het zien!
We zijn 2023 goed begonnen met een Indische rijsttafel-lunch gemaakt door Hans. Meestal kookt Hans de lekkere hapjes en ik zorg voor dan andere klusjes die nodig zijn om de gasten te ontvangen en ze uit de keuken te houden. Deze keer heb ik Hans een beetje geassisteerd bij de voorbereiding van het eten en het ging best wel harmonieus. De babi ketjap, koe loe yuk, foe yong hai, sate ajam, atjar (soort van), sambal boontjes, alles ging goed en onze gasten hebben het zich prima laten smaken.
Op donderdag maakten we een fietstochtje naar de Koog. Net buiten de camping werden we verrast door een rommelmarkt in Den Hoorn. Het meest interessante kraampje was dat van een worstverkoper. We scoorden knoflookworst en harde Friese worst . ‘s Middags gingen we naar het strand en ‘s avonds aten we weer in het campingrestaurant.
Op vrijdagmorgen maakte ik twee verbindingen via Saoudisat en om elf uur was het tijd de camping te verlaten. We reden naar de Noordpunt van Texel om op bezoek te gaan bij de PC5T contestgroep die vlak bij de veerboot naar Vlieland bezig was hun masten op te zetten. Ze waren zo druk dat ik ze maar wat koffie uit onze thermosfles heb aangeboden. Dat werd op prijs gesteld. Later stuurden ze bovenstaande foto van hun antennes.
De lunch gebruikten we weer in Oudeschild. Margreet was blij verrast dat ze weer kibbeling kreeg. Op weg naar huis gingen we even langs bij Chris in Hillegom en vervolgens naar Noordwijkerhout waar ik een pak kocht. Dat ging voor mijn doen bijzonder soepel. Geen ruzie met de verkoper en ook niet met Margreet! In 15 minuten stond ik met een nieuw kostuum weer buiten.
Vanmiddag waren we op de Via Gladiola in Nijmegen voor de intocht van de vierdaagse. Onze bikkels Ben en Bert hadden daar succesvol hun 3×50 kilometer afgerond. Ben mag nu zelfs het cijfer 3 op het lint van zijn vierdaagsekruis dragen en is daarmee de topscorer van ons gezin.
Voor mijn 65e verjaardag had ik van de kinderen twee kaartjes voor soldaat van Oranje gekregen. Gisteren was het eindelijk zover dat we naar deze spectaculaire musical gingen. We hadden prima stoelen op de 1e rang. Het verhaal was bekend en boeiend, maar met ook veel humor. De eindstrijd was met veel vuurwerk en ontroerend toen de bevrijding kwam.
We zaten te gniffelen bij het telkens terugkeren van zendapparatuur, die vanuit Engeland naar Nederland werd gesmokkeld. In het geheim werd dan verbinding gemaakt met de geallieerden en daarvoor zaten dan 5 dames in uniform achter de apparatuur in morse te zenden, precies zoals dat in Bletchly Park gebeurde in de tweede Wereldoorlog. We hadden dat al gezien tijdens een rondleiding ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan van de RSGB de zendamateur vereniging van Groot Brittannië.
In de pauze stond er een tafeltje voor ons klaar met een glas wijn en flink wat snacks. Ook handig was onze parkeerplaats dicht bij de uitgang zodat we niet in de vertrekfile kwamen. Voor hen die de musical nog niet hebben gezien: Het is echt de moeite waard.
Vandaag maak ik eindelijk (na bijna drie jaar) weer een reisje naar Genève. Vanmorgen zijn we voordat Margreet mij op Schiphol heeft afgezet naar Chris zijn nieuwe bootje gaan kijken. Er was zelfs tijd om een uurtje door de vele vaartjes bij Hillegom te varen.
Het was niet alleen 2e paasdag maar ook de dag voor mijn 66e verjaardag. Een mooie gelegenheid om samen met de kinderen en aanhang asperges met gebarbecuede zalm te eten. De zalm was goedkoop maar helaas niet goed. Door de hoge culinaire expertise aanwezig bij ons in de tuin werd snel een list verzonnen en de ham die we nog in de diepvries hadden liggen bood uitkomst, zodat het toch een smakelijk paasdiner werd.
Als verjaardagscadeau kreeg ik een in 1757 door een van mijn 32 oud grootvaders (7e generatie), Mr. Valentijn Jan Blondeel geschreven boek met titel Beschrijving der stad Utrecht. Een heel bijzonder geschenk dat gekoesterd gaat worden.
btblog2016 