Terug naar Texel

De laatste keer Texel was zo goed bevallen dat we besloten hebben om nog maar een keer terug te gaan. Het was wel een gok vanwege de weersvoorspelling en we hebben zelfs ons plan nog aangepast. We hebben het idee dat we de zonnigste dagen van de week uitgezocht hebben. Het hoogseizoen is inmiddels voorbij. Daardoor gaat er op doordeweekse dagen maar één boot per uur van Den Helder naar Texel en ook ons favoriete kibbeling restaurant blijkt beperkt geopend. Dat alles mag de pret niet drukken en Texel is zeker niet verlaten. Naast heel veel schapen zijn er nog behoorlijk wat (Duitse) toeristen.

Tijdens onze fietstocht door de omgeving kwamen we zelfs een lepelaar tegen. Omdat de foto gemaakt met de iPhone niet veel zaaks was hebben we dat een dag later maar even over gedaan.

Na de avondmaaltijd in het camping restaurant zijn we nog een stukje gaan wandelen door de duinen. We maakten een behoorlijk tempo vooral toen Margreet dacht dat ze gevolgd werd door haar favoriete dier, een Galloway stier. We gingen vroeg onder de wol, omdat ik al om half vijf op moest staan voor de IARU Region 3 General Conference, die ik via Zoom heb bijgewoond. Gelukkig werd de vergadering na tien minuten alweer geschorst, zodat ik nog wat kon slapen.

Op woensdagmiddag hebben we zelfs op het strand gelegen. Het was lekker zonnig en net warm genoeg voor een zonnebad.

Op donderdag stond er een stevige wind en dat was een goede reden om weer naar huis te gaan. Margreet wil nog een keer naar Texel en ik vind het ook niet erg.

En nog even zenden

Op Texel zijn geen summits, alleen duintoppen en die zijn niet hoog genoeg voor het SOTA programma. Nu kent het radioamateurisme naast SOTA ook andere buitenactiviteiten. Eén daarvan is het Flora Fauna programma, waarbij je zit te zenden in een nationaal park. Onze camping ligt in het Nationale Park de Duinen van Texel. Dat is nog minder dan op loopafstand! In alle vroegte, terwijl Margreet nog wakker aan het worden was, heb ik mijn antenne opgezet en mijn zender en computer op een campingtafeltje geïnstalleerd. Onder het genot van enkele kopjes koffie heb ik meer dan het voorgeschreven minimum van 44 verbindingen gemaakt.

Om elf uur was het tijd om de camping te verlaten. Helaas was de Texelse bierbrouwerij gesloten, zodat we zonder Skuumkoppe naar huis moesten. ’s Avonds, tijdens een videovergadering, bleek dat Dick PA2DW ook op Texel is. Als we dat hadden geweten waren we hem op gaan zoeken.

Texel 2

Vanmorgen sliepen we lekker uit en werden we wakker van een zonnetje. Het is heel stil op de camping en de medegasten zijn erg vriendelijk. In alle vroegte zijn we op de fiets gesprongen voor een tocht van 35 km naar De Koog, Den Burg, Oudeschild en langs de veerhaven weer terug. We fietsten door het bos, de duinen, leuke stadjes en langs de Waddenzee. Net als gisteren hebben we geluncht in Oudeschild. Na terugkomst op de camping hebben we onze Skuumkoppe (Texels bier) geproefd om vervolgens uit te gaan rusten op het grote, vrij stille strand. We hadden eerst een plekje uit de wind gevonden tegen de duinrand, maar dat bleek te warm en toen zijn we in de wind gaan zitten. Net voordat we verbrand waren, zijn we terug gegaan. De race van Max Verstappen konden we via de iPhone volgen en gelukkig heeft hij gewonnen!!! En we gingen alweer eten in het camping restaurant.

Texel

Het stond al een hele tijd op de wensenlijst: kamperen in de duinen. Dat kan op camping Loodsmansduin op Texel. Vanmorgen net voor half twaalf stonden we in Den Helder en konden meteen met de veerpont mee. Nog geen half uur later waren we op Texel. Als eerste zijn we kibbeling gaan eten in de haven van Oudeschild en daarna naar onze camping gereden. Toen we daar aankwamen begon het zonnetje te stralen. Even opbouwen en een zelfmeegebracht welkomsbiertje gedronken en daarna met de fiets de directe omgeving gaan verkennen.

DNAT

DNAT staat voor Deutsch Niederländische Amateurfunker Tage en voor Duits Nederlands Amateur Treffen, een jaarlijks terugkerend festijn dat wordt gehouden in Bad Bentheim. Na een jaar coronapauze werd er op bescheiden schaal maar onder bevlogen leiding van Jan Stadman weer een DNAT gehouden. De opening, op vrijdag, was niet zoals gebruikelijk in de Katharinenkirche maar in de grote tent op het campingterrein bij het Badepark. Ik mocht namens de EUDXF en de IARU het woord voeren. Daarbij heb ik de burgemeester van Bad Bentheim en de Landrat van Landkreis Grafschaft Bentheim, maar ook Jan Stadman uitgebreid geprezen. ’s Avonds hebben we hebben lekker geschnitzeld bij het Altes Museum. Een speciale vermelding is er voor de 80-jarige Aris PA3AQU die op de fiets (met aanhanger en zonder batterij) vanuit Schagen naar Bad Bentheim was komen rijden, een afstand van ongeveer 225 km.

Op zaterdagmorgen om 8 uur werd de vlooienmarkt geopend. Deze werd gehouden op de parkeerplaats bij het slot. Eigenlijk is deze plaats veel beter dan het gebruikelijke schoolterrein. Helaas waren er wat regenbuitjes die er ook voor zorgden dat er geen deelnemers waren voor de fietscontest. ’s Middags was de jaarvergadering van de European DX Foundation in Gaststätte Hesselink in Gildehaus, waar we een Duitse lunch met Balkantwist konden bestellen. Voor mij nummer 13 op het menu, cevapcici.

Toerist in eigen land

Vanmorgen zijn we samen met Chris en Rianne en onze fietsen vanaf onze camping overgevaren naar Bunschoten-Spakenburg. Daar lag de vloot te rusten van de inspanningen van gisterenavond. Dat er zoveel moois te zien is in ons eigen land! Omdat het nog te vroeg was om te gaan lunchen zijn we naar Nijkerk gefietst, waar we ons het lekkerbekje en de kibbeling goed hebben laten smaken. Via de brug ten Noorden van Nijkerk gingen we weer terug richting ons vertrekpunt. Toch weer 27 kilometer gefietst.

Avond aan het Nijkerkernauw

De avond begon met bier en biefstukken van de barbecue. Geholpen door Chris en Rianne verorberden wij een smakelijke campingmaaltijd. Onze WGA (Weber Go Anywhere), een rechthoekige barbecue viel niks tegen. Op het water was het een drukte van belang. Alle platbodem tuig van de overkant trok het Nijkerkernauw op. De zonsondergang was schitterend. Onze luifel bleek ook nog te fungeren als blokkade voor honderden muggen die op de een of andere manier buiten ons bereik bleven.

In de polder

Zicht op Spakenburg

Alweer op bezoek bij Chris en Rianne. Ze zijn verhuisd naar Zeewolde. Dat heeft alles te maken met de Formule 1 race die in Zandvoort wordt gehouden. Wij staan op de camperplaats bij jachthaven de Eemhof. Aan de overkant van het Nijkerkernauw ligt Spakenburg.

Buren

Afgelopen zondag hebben we een fietstocht naar Wijk bij Duurstede gemaakt. Margreet kon het niet echt goed bijhouden en toen ze gisteren weer begon te piepen over de rijeigenschappen van haar Lamborghini fiets heb ik voorgesteld om een nieuwe fiets te kopen. Margreet had al een paar keer gehint dat mijn Sensa superlite een goede en mooie fiets was en dat zij er ook wel eentje wilde. De grootste fietsenzaak van Nederland in Moordrecht had er nog genoeg in voorrraad en de nieuwe aanwinst moest vandaag worden uitgeprobeerd. Buren ligt hier 16 kilometer vandaan en dat werd onze bestemming voor vandaag. Er was weinig wind en de fietstocht verliep voorspoedig. In Buren hebben we een terrasje gepikt. We waren zeker niet de enige bezoekers aan dit mooie stadje. De alcoholische versnapering zakte niet in onze benen en ook de terugweg was een makkie. Eenmaal thuis was het hangen in de hangmat.

Zandvoort

Vandaag hebben we Chris en Rianne in hun fijne vakantiehuis in Zandvoort opgezocht. Dit ligt naast het Formule 1 Circuit waar over een paar weken Max Verstappen gaat racen en er wordt hard gewerkt om er een mooi festijn van te maken. We hebben een flink stuk langs de zee gewandeld en de camperparkeerplaats geïnspecteerd. En natuurlijk kibbeling en calamares gegeten met je hand boven het bordje omdat de meeuwen het zo voor je neus wegkapen.