Noodgedwongen verbleven we vandaag op de camping. Het was niet echt erg. We hebben ons prima vermaakt in het zwembad. Margreet kon het niet laten om een paar keer de toegangsweg van de camping op de fiets te bedwingen. Ze is nu sneller dan nog oudere mensen die zelfs op een elektrische fiets niet naar boven konden komen.
De campingbaas heeft onze camper naar een mooi plekje net binnen de poort gesleept. We staan nu weer helemaal vlak. Verder kwam er een Belgische vrachtauto chauffeur langs die ons probleem al eerder had meegemaakt. Het zou moeten kunnen worden opgelost middels het bedieningspaneel van de radio. De bedieningshandleiding, die meer dan 15 jaar geleden was vertaald vanuit het Japans in het Nederlands, was niet echt duidelijk en uiteindelijk gaven we het op. Een uur later zag Margreet dat het lampje van het alarm anders knipperde dan normaal. Daarom drukte ik nog maar een paar keer op de knopjes van de afstandsbediening. En ja hoor: Alles weer normaal. Na het eten werd de auto even gestart en ook dat ging goed. We gaan morgen rijden (denken we). Het heugelijke feit werd gemeld aan onze Belgische vriend en gevierd met een Franse pint.
Vanmorgen zijn we weer gaan wandelen. Eerst naar Tureau des Grands Bois (FL/VL-003), vlakbij een radar installatie. We bleven op gepaste afstand i.v.m. mogelijke storing (van de radar op mijn ontvanger). Vervolgens ging het naar Mont Prenelay (FL-VL-022) niet ver van de bron van de rivier de Yonne. De wandeling naar deze tweede summit ging door een fantastisch mooi bos. Daarna was het tijd om boodschappen te gaan doen. Tja en toen bleek de auto het niet meer te doen. De ANWB alarmcentrale zorgde snel (ongeveer na een uur) voor hulp. Helaas kon de depannage slechts concluderen dat de auto naar een Nissan dealer moet en die zijn in het weekend gesloten. We werden voor de poort van de camping afgezet en gaan maandag zien hoe het verder gaat.
Vlak bij de camping is een tweede summit, Montagne de la Gay (FL/VL-074), die wonderlijk genoeg op dezelfde hoogte ligt als la Gagère. Eerst moesten we een stuk naar beneden om vervolgens eenzelfde aantal meters weer omhoog te klimmen.
Vanmorgen zijn we begonnen in de supermarkt. We waren vergeten brood te bestellen, vandaar. Van daaruit zijn we door het schitterende landschap richting Noord gereden en deden twee beklimmingen, Mont Genièvre (FL/VL-008) en Touleur (FL/VL-026). Voor Margreet was het niet genoeg inspanning. Zij ging na aankomst op de camping nog even fietsen. Ik had wat last van de warmte en moest met wat koude biertjes gaan uitrusten in de schaduw. Het diner was weer prima. Eigenlijk zouden we aan het voorgerecht, een tonijn-zalmsalade met artisjokken, al genoeg hebben gehad. Toch hebben we ons best gedaan op de reepjes biefstuk met gegratineerde bloemkool en aardappel-wedges.
Chris en Rianne zijn voor een kort bezoek over gekomen uit Curaçao. Ben en Pauline hadden voor het bezoek een uitgebreid middagprogramma geregeld in Buurmalsen en het avondeten deden we met zijn zessen: dry aged ribeye en gewone biefstukken van de barbecue. Ons uitgebreid panel van barbecuetijgers proefde nauwelijks verschil. Mogelijk dat de smaakpapillen door grote hoeveelheden bier en wijn niet meer optimaal functioneerden. Chris en Rianne mochten als eersten deze zomer gebruik maken van de camper. Ze hebben niet geklaagd over de kou.
Het afgelopen weekend was het IARU HF Championship, een contest waar ik graag aan mee doe. Ik kwam bedrogen uit toen ik op zaterdag morgen mijn SteppIR vertical omhoog zette. Er kwam allemaal water uit de afstem-motor gelopen en van afstemmen was geen sprake. Gelukkig had ik van Albert ooit eens een 30 meter sprietje gekregen. Met behulp van een meetlint en een schroevendraaier kon de lengte keurig worden aangepast aan de band waarop ik wilde uitzenden. Ik ben zeer tevreden met de 500 verbindingen die ik heb gemaakt.
